Hoe geef je in een paar woorden de hoofdlijn aan van wat in Bijbels ABC aan de orde komt? Ik probeer het op mijn manier. Het gaat om drie leergangen: Eerst een kennis-moment (cap. 3-6): Waarom moet God een naam hebben? Dan een doe-moment (cap. 7-9): Hoe maak je geschiedenis? Tenslotte wordt de blikLees verder..

  Bij de uitvaart van Mans Miskotte op zaterdag 23 juli in de Thomaskerk gingen mijn gedachten naar zijn boek Pastor en Profeet, dat verscheen in 1992. Het was zijn eersteling na de benoeming tot hoogleraar Praktische Theologie aan de Universiteit van Amsterdam en het is mijn lievelingsboek geworden. Mans Miskotte bood in zijn geschriftLees verder..

Het boek dat Dick de Jongh heeft geschreven, is een geheugenkastje voor Wim Kist. Iedereen weet dat je Wim niet in een kastje kan doen. Hij werkt zich eruit. Als je dit boek open doet, vliegt de herinnering als een duif naar buiten en nodigt ons uit om er achter aan te gaan en omLees verder..

  Eginhard Meijering maakt met zijn vertaling en annotatie van Barths commentaar op de Heidelberger een dubbelslag. Hij zet de zestiende-eeuwse catechismus op ooghoogte in de boekenkast en hij legt de hele Barth, gevat in een miniatuur, op het bureau. Dat mag je niet missen. In zijn voorwoord vergelijkt Karl Barth zichzelf niet zonder enigeLees verder..

  Met de titel ‘Mystiek en Bevinding’ als een gevorkte wichelroede in de hand brengt de redactie van het Verzameld Werk deel 14 de lezers bij de meest innige teksten van K.H. Miskotte. Dat begint bij enkele fragmenten uit zijn dagboek dat hij als student bijhield en de stukjes in het gemeenteblaadje van Kortgene. HetLees verder..

Voor Karel Hanhart die zo bruisend over Marcus schrijft    K. Hanhart promoveerde ooit aan de theologische faculteit van de Universiteit van Amsterdam. Sindsdien werkte hij aan Dubuque Theological Seminary, waar hij Nieuwe Testament doceerde, en later werd hij in Brussel predikant van de Protestantse Kerk. Maar Amsterdam is hij nooit vergeten. Hij beschouwt zich terechtLees verder..

  Jan Taeke Bakker (1924-2012) hielp zijn studenten in Kampen om een houding te vinden in het heftige, theologische debat van de jaren zestig tot tachtig. Hij maakte geen lawaai, maar leerde ze luisteren naar het suizen van een zachte stilte. Zo begrepen ze beter waar een profeet de kennis vandaan haalt. Hij dweepte nietLees verder..