Franse kerk over ecologische crisis De Eglise Protestante Unie de France (EPUdF) heeft de ecologische crisis op de agenda gezet van de lokale kerken, van de regionale synodes en van de nationale synode, die in mei 2020 zou plaats vinden maar niet door kan gaan. Het synodale thema waarover nu volgend jaar mei gedebatteerd zalLees verder..

  De protestantse gemeenten van Lille en Dunkerque organiseren elk jaar, op de laatste zondag van augustus, een hagenpreek. In de Westhoek, dat is de streek die zich tussen die twee steden uitstrekt, oftewel Frans-Vlaanderen. Zoals de naam het zegt, deze preken worden gehouden in de buitenlucht – weliswaar niet naast, voor of achter eenLees verder..

  En dan is er altijd wel iemand die ook het tweede couplet aanheft. Psalm 92. Het eerste couplet kent iedereen. Het tweede couplet? Met z’n allen komen we er wel uit: ‘Combien grande est ta gloire, en tout ce que tu fais. Et combien tes hauts faits sont dignes de mémoire…’ Nederlandse berijming: ‘HoeLees verder..

  Drie kwartier om een protestants kerkje, in een hoog gelegen bergengehucht, te bereken. Te voet. Omdat het niet anders kan. Er is geen weg. Alleen een pad dat tamelijk steil naar boven zigzagt. Links, voorbij een doorzonbos met lariksen, spettert een beek. Rechts aan de overkant van het ravijn stort een waterval zich witschuimendLees verder..

  De terroristen hebben vorig jaar met hun aanslag op de redactie van het blad Charlie Hebdo in de roos geschoten. Wisten ze hoezeer ze de Franse samenleving (en in wezen de hele westers-liberale maatschappij) uit het lood zouden schieten? Anders gezegd, ging het hun er enkel om zich te wreken op een blad waarinLees verder..

  Om aandacht te trekken – en wie doet dat niet in onze tijd van communicatie, van concurrentie, van opgeschroefde eigendunk (ik ben zooo ongelooflijk speciaal!) – moet je je niet bescheiden opstellen. Als op de kermis moet je schreeuwen, moet je de gekste stunts en capriolen uithalen, het hoeft niets te maken te hebben metLees verder..

  Elie draagt een lange baard. Die morgen, toen Samuel uit het raam van zijn slaapkamertje in de Mas Mazel naar buiten keek, was die baard niet wit maar van goud. De top van de Mont Aigoual, de Hermon van de Cevennen, stond in brand, licht stroomde langs de rotsen naar beneden, als kostelijke olie.Lees verder..

  Honderden, duizenden mensen, verspreid onder het bruine blad van knoestige eikjes en het groen van acacias, op klapstoeltjes, op stenen, op plaids. Oude mensen, maar ook jonge echtparen met kinderen. Mensen lopen af en aan tussen de groepjes door, overal geroezemoes. En dan komt vanuit de geluidsboxen, die om de zoveel meter staan opgesteld,Lees verder..

  Is het de onvermijdelijke terugslag van een te hooggespannen welvaartsstreven, is het een gevolg van verkeerde politiek-economische keuzes (dit lijkt me aannemelijker)? – hoe dan ook, steeds meer mensen raken in het nauw. Voor steeds meer mensen blijft er zelfs niets anders meer over dan de straat. We noemen hen daklozen, thuislozen – killeLees verder..