Basel I

Inzet voor Duitsland

Inzet in Zwitserland

Theologische ontwikkeling

Zijn inzet en verzet in Zwitserland

twee maanden na zijn terugkeer in Bazel werd Barth voor het eerst met de predikantenwereld van zijn land geconfronteerd: een conferentie in St. Gallen over “De belijdenis van de Reformatie en ons belijden”: zijn uitgangspunt was dat christelijk belijden het gehoorzame handelen van de kerk is waarin erkend wordt “dat Jezus Christus werkelijk de Heer is”.
op die basis karakteriseerde hij de Zwitserse kerken als “zwak in het belijden” en sprak hij “een klein anathema over alle anthropologismen” uit: hij vond echter zowel bij de liberalen als “positieven” geen gehoor
deze ontmoeting met het Zwitserse protestantisme was voor Barth zelf “een mateloze teleurstelling”: het was gebleken dat het hier onmogelijk is om iets van de veranderde probleemstellingen ook in zijn land duidelijk te maken
in dezelfde week – 29 september 1935 – preekte hij in de Münsterkerk van Bazel nog voor een gehoor van duizend toehoorders (“u kunt geen twee heren dienen” – Mt.6,24), maar daarna trok hij niet meer als de teruggekeerde, eerst even “veel bewonderde vreemdeling” de aandacht van zijn landgenoten: die periode was snel voorbij, Barth moest in eigen land zijn weg “tamelijk eenzaam” vervolgen en voortaan “alleen tegen de stroom in roeien”.
Toch bleef hij de Zwitserse christenen voor de strijd van de Bekennende Kirche in Duitsland interesseren met vele artikelen en voordrachten in heel Zwitserland, maar zonder resultaat: “het kerkelijke Zwitserland is een merkwaardig zorgeloos en bescheiden gebied waarin allen vanaf de hervormers van de Oxfordbeweging (onder wie Brunner!) tot de religieussocialen en de “Positiven” voor mij alleen een negatieve belangstelling schijnen te hebben nl. zich door mij niet te laten imponeren en de Duitse kerkstrijd niet op onze goddank zo rustige landskerk te laten overslaan”.