Commentaar (Wondergenezingen)

logo-idW-oud

 

COMMENTAAR (Wondergenezingen)

Jan Zijlstra, gebedsgenezer zonder ambt of ruggespraak, is in het nieuws. Zijn spectaculaire wonderen blijken heel wat minder voor te stellen dan door hem gesuggereerd. Aldus Trouw onlangs, in een verwijzing naar een programma van de EO die aan enige nazorg deed.

Wat is het geval? Van vier onderzochte genezingen blijken er twee van tijdelijke aard te zijn geweest, één zelfs nooit te hebben plaatsgevonden en één lijkt wel te zijn ‘gelukt’. De conclusie mag duidelijk zijn: Zijlstra is een notoire opschepper en leugenaar, of erger nog: een charlatan. Een hele opluchting voor het verlichte deel der mensheid! Maar wellicht ook voor de stille gebedsgenezers in den lande die zich afvragen waarom hun handen minder uitwerken dan die van pastor Jan en zijn Levensstroom in Leiderdorp. Blijft natuurlijk over die ene genezing die níet te achterhalen valt…

Ik vind het een beetje kinderachtig om niet in wonderen te geloven. In de veilinghal van Tiel zullen door Jomanda in haar blauw Romeins priestergewaad echt wel zaken zijn gebeurd waar de medische wetenschap niet bij kan. Deze wetenschap staat trouwens in haar eigen praktijk soms ook voor een raadsel. Zoiets noemen we een wonder. Ja, zij werkt zelf met ‘wonderen’, denk aan het placebo-effect van een medicijn, van een witte jas met een kalmerende stem, van zacht-stevige verplegershanden. En zo denk ik ook dat er heel wat dunamis, kracht van een gebedsgenezer uitgaat die zijn handen oplegt in de naam van de God in wiens genezing je gelooft en die ter plekke voor je bidt. De mens is een wonderbaarlijk geheel van lichaam, geest en ziel. Ooit vertelde een genezen gemeentelid dat ik hem door mijn pastorale bezoeken van de dood gered heb.

Dat God bij machte is om zijn eigen natuurwetten te doorbreken, lijkt me zonneklaar. Iets anders echter is de vraag, waarin wij ons begeven als wij Hem hierom ook gaan bidden. Nu heeft de mensheid in haar nood de Heer de meest onmogelijke dingen voorgelegd, en dat is heel goed te begrijpen. Maar God heeft uit zijn wijsheid de meeste daarvan naast zich neergelegd. Of Hij opent het beroemde raampje, terwijl de deur waarop wij rammen stijf gesloten blijft. Wanneer gaat vragen over in verzoeken, verleiden, dwingen tot een Hem ongevallig werk zodat wij zijn toorn over ons afroepen? Of geloven wij in God alleen omwille van zijn almacht?

In Netwerk kwam een vrouw ter sprake die door Zijlstra was genezen van posttraumatische dystrofie, maar daarin was teruggevallen en nu meer pijn dan vroeger had. Zijlstra’s repliek was dat het wonder van haar genezing hierom niet minder werd. Dat lijkt me theologisch correct. Ook Lazarus werd opgewekt tot de eer van God om later weer ‘gewoon’ te sterven. De vraag is alleen of God het wil om (vaak radeloze) mensen te gebruiken tot het geloof in Hem én pastor Jan. En of deze mensen dat ook verteld wordt.

Dat menigeen, zo blijkt nu, na zijn genezing weer terugvalt, mag een ernstig teken zijn dat God voor deze eer bedankt. Geef mij maar een dokter met een witte jas en een ziekenhuispastor in zijn gevolg.

WtB