VAN DE REDACTIE

Nu de tijd van preektijgers en mannetjesputters voorbij lijkt maar de roep om leiding luider wordt, ligt bezinning op het ambt voor de hand. Bij protestanten bestaat er een huiver om het leiding geven aan de gemeente direct te plaatsen onder het ambt van Woord en Sacrament. Maar welke ouderling wil nog regeren in plaats van enkel omzien naar elkaar? Kán zij dat gezag ook dragen, als de predikant zich veilig terugtrekt op de uitleg van de Schrift? Wellicht volstaat de leiding van de heilige Geest. Maar gaat dit zonder roeping en rusting, persoonlijk charisma ? Hoe men ook denkt over het ambt, luiheid kunnen we ons op dit gebied niet permitteren.

Van der Borght promoveerde in 2000 met Het ambt her-dacht op de gereformeerde ambtstheologie, en toonde aan hoe de predikant bij Calvijn priesterlijke trekken heeft. Samen met Van den Broeke schrijft hij uitnodigend over de universitaire onderzoeksgroep die zich al jaren bezint op het bisschopsambt. Doedens dacht – buiten ons thema om – na over het eerherstel van de gemeenschap. Hoe verhoudt zich dat eigenlijk tot het ambt? Er volgen drie ervaringsverhalen van de predikant. Polhuis constateert het feitelijk gebrek aan gezag dat uitgaat van die man of vrouw in die toga. Heeft de kerk zich niet inmiddels losgezongen van de maatschappelijke werkelijkheid? Wessel begon als verlichte dominee die gemeente en cultuur bij elkaar wilde brengen; nu voelt hij zich eerder een kleine Bonifatius die God wil brengen. Constandse ziet elke verwachting van leiderschap verstarren, wanneer dit niet gebed is in het priesterschap van alle gelovigen. Ambt en gemeenschap – horen zij niet juist bijeen?

De twee volgende artikelen kunnen zelfstandig worden gelezen, maar ook als een verdieping van ons thema. Lensink onderzoekt het verband tussen verbond en besnijdenis. Zij blijken elkaar minder te dekken dan we altijd denken, wat de vraag doet stellen naar de grenzen van elke gemeenschap. Reedijk las op vakantie een mooi verhaal van de (vervlogen) Nobelprijswinnaar Pirandello – over huiver voor het ambt gesproken!

Schoch bezocht in Rotterdam Maillol in de Kunsthal en Van Eyck in Boymans van Beuningen. Hij schrijft over de ongrijpbaarheid van het licht en de troost die van kunst uitgaat. Verbaan herlas met genoegen Okke Jager voor onze serie ‘Vergeten Boeken’.

Dan tot slot. In een stuk over plaatsvervanging en toekomst wordt de levendige discussie over kerk en Israël uit het afgelopen jaar weer opgepakt. Wie de notie plaatsvervanging opgeeft, neemt afscheid van een gezamenlijke toekomst, stelt ondergetekende. Balk afficheert zich als ‘stukjesschrijver’, maar de lezer lette op. Zijn pensée over Kierkegaard en Levinas bevat in gecondenseerde vorm alle thema’s die u langs zag gaan. En we eindigen met Polhuis die de (ver)heugelijke oratie van Reeling Brouwer bijwoonde over de singulariteit van de Naam, maar niet zonder vraag. We begonnen trouwens met een meditatie over Babel van Wessel hoe God zijn plaats verkiest, en zijn er weer op 8 december.

In de Waagschaal – zonder mijter, met staf                   Wessel ten Boom