Van de redactie
VAN DE REDACTIE
Op 29 april jl. is overleden ons zeer gewaardeerde oud-redactielid A.A. Spijkerboer. Aan het einde van 2009 luidden we hem als redacteur uit met een bijzonder nummer onder de titel ‘Ariea’s’, dat grotendeels gewijd was aan zijn ge-liefde Barmer Thesen (IdW 38/17). Op 4 mei luidden we hem uit als sterveling in ons midden, na een dienst in de Dorpskerk in Santpoort-Noord.
Als weinig anderen heeft Spijkerboer zijn stempel gezet op ons blad, zodat het wel eens leek dat hij ermee samenviel. Dat is natuurlijk te veel gezegd, maar zijn grote toewijding, inzicht, akribie én arbeidsvreugde hebben de jaren van In de Waagschaal voor een groot deel overspannen, inclusief de leemte tussen de oude en de nieuwe jaargangen en de jaren dat hij niet in de redactie zat. We zijn hem dan ook veel dank verschuldigd, zowel redacteuren als lezers. Pas afgelopen najaar, na een periode van 55 jaar, werd het stiller rond zijn pen.
U vindt in dit nummer vijf bijdragen rondom dit overlijden. Onze voorzitter Peter Verbaan gedenkt hem door vijf rede-nen te noemen waarom we hem zullen missen. We kregen toestemming om de preek af te drukken die in de dienst werd gehouden door zijn dochter Anne Marijke Spijkerboer. M.G.L. den Boer en Rens Kopmels, beide kompanen van het eerste uur van ‘Arie’, die nu hun makker-musketier overleefd hebben, gedenken hem met liefde en dus met verha-len. En Daan van der Waals tot slot had al weer jaren terug contact met Spijkerboer en stuurde spontaan zijn reactie toe. Ik vermoed dat zijn getroffen zijn door dit bericht van overlijden door meerderen, zo niet door zeer velen wordt gedeeld. Overigens worden deze bijdragen door andere ietwat heen gevlochten, waarmee we tot uitdrukking willen brengen hoezeer ‘de zaak’ voor AAS vooropging, en hij er zelf ook zo verbonden mee was.
Machteld de Mik mediteert over het komen van de Geest: wat verstoppen wij ons toch voor Gods aangezicht. Coen Wessel gaat in op het debat rond het gedenken op 4 mei van een SS-er, en trekt een parallel met de gelijkenis van de verloren zoon. Laura Reedijk zag in het Catharijneconvent een foto uit 1945 van een piëta – Maria, moeder van hoe-veel verloren zonen? Ondergetekende was in Genua en zag twee crucifixen, blijkens een gedicht.
We gaan over tot, of liever gezegd: blijven bij het thema plaatsvervanging. Constandse ergert zich nogal aan de pretenties waarmee Ten Boom in zijn voorgaande artikelen dit begrip hanteert, alsof er voor de kerk niet iets in de ont-moeting met Joden op het spel staat. Van Kooij reageert op Valeton en grijpt even hardhandig in. Rooze daarentegen vraagt onverwacht naar het lam en zijn plaatsbekleding in de bio-industrie.
Susan ten Heuw volgde de discussie over erfzonde in ons blad en maakt onderscheid tussen Kierkegaard en Heideg-ger. Polhuis ziet niets in functioneringsgesprekken, Balk moest opeens vreselijk denken aan Bolland, u zult overtui-gend zien waarom, en Breukelman brengt ons wellicht samen op een symposium. Welkom dus.
In de Waagschaal – verweesd, niet verwaterd.
Wessel ten Boom