Van de redactie

logoIdW

VAN DE REDACTIE

Ook In de Waagschaal kent een penningmeester en deze heeft dubbel goed nieuws. In de eerste plaats heeft zowel de Balije van Utrecht als de Stichting Alle-dag-kerk uit Amsterdam ons bedacht met de nodige gelden. Wij leggen dit onder hartelijke dankzegging uit als een bemoediging om zó voort te gaan met ons blad. In de tweede plaats wordt onze teruggang van 17 naar 12 nummers per jaar geenszins als een afgang ervaren, zoveel wordt wel duidelijk. Velen van u hebben hun steunabonnement gecontinueerd. Ook hiervoor dank.

Op 14 april, zaterdag na Pasen, vindt in de Bergkerk in Amersfoort ons tweede Bijbelleesfestival plaats. Het zou mooi zijn om de trent die vorig jaar is ingezet, lezers die samen lezen en elkaar ontmoeten, wordt voortgezet. U vindt nadere gegevens op pag. 5. Aansluitend vindt u een introductie door Udo Doedens op Benoît Standaert, de gastspreker van deze dag. In het volgende nummer, dat eind maart verschijnt, gaan we inhoudelijk nader op het thema ‘Sabbat’ in. Vergeet u zich niet aan te melden, als ge ons in uw agenda schrijft.

En dan verder. Opnieuw aandacht voor het beladen thema plaatsvervanging. Ondergetekende gaat in op Vreekamps reactie in nr. 2 en blijft bij zijn pleidooi vóór. Henri Otte probeert dit pleidooi vanuit Marquardt te begrijpen, maar is vooralsnog niet overtuigd. Meer reacties kwamen overigens binnen. De discussie wordt voortgezet.

Over discussie gesproken: Ploni Robbers en Harm Dane stoorden zich aan het gemak waarmee ik in nr. 2 seksueel misbruik koppelde aan een Roomse ambtstheologie: ook in Protestantse kerken heerst onvermogen om deze zaak aan te pakken. In een Naschrift ga ik hier op in. En wat betreft erzfonde, waar ik eerder over schreef: Frank-Jan van Triest plaatst in dit nummer naast het christelijke begrip van erfzonde Heideggers gedachten over het menselijke ‘Schuldigsein’. Rens Kopmels bewandelt hier de koninklijke weg als hij in zijn meditatie stilstaat bij de genezing van de blindgeborene: verheug u!

Niet alles is even vrolijk. Willem Maarten Dekker schrijft een ‘In memoriam’ voor de Utrechtse Theologische Faculteit, die haar deuren sluit nu de PThU naar de VU en Groningen verhuist. De toekomstdroom die hij dan schetst getuigt van enig lef, maar ook van wijsheid. Het zou wel eens kunnen dat gedachten van Bonhoeffer over gemeenschap, waarover Lammers schrijft, hier mede aan ten grondslag liggen. We mogen overigens van Lammers meer meditaties over Bonhoeffer verwachten. En gezamenlijk leren vindt binnenkort ook weer in Roemenië plaats.

Den Dulk is enthousiast over het laatste boek van Van Ek – over geloof en religie gesproken; Reedijk verheugt zich over de hertaling van de Matthäuspassion, en Smalbrugge gaat verder met Kuitert. Klinkt hierin naast kritiek niet ook een zekere weemoed door? Het commentaar van Polhuis tot slot herinnert aan een wijs woord van Buskes. En dat doet mij toch eindigen met de stelling dat Nederland het meest gebaat is met politici die de erfzonde eens wat serieuzer namen.

In de Waagschaal – De dank is groot               

Wessel ten Boom