van de redactie

Rens Kopmels, secretaris van onze redactie, poneert vier instellingen over kerk en islam. Hij brengt daarin o.a. de religie en de Verlichting ter sprake. Zijn stellingen zijn niet bedoeld als een laatste woord, maar als een “bondige poging tot heldere positiebepaling”.

J.M. van ’t Kruis, beleidssecretaris van de scriba van de PKN, zond ons – op persoonlijke titel – een reactie op wat er in ons blad over de kanselboodschap is geschreven. Hij zegt dat er in ons land gediscussieerd wordt over “de (schadelijke) invloed van de godsdienst en meent dat At Polhuis en Evert Jan de Wijer zich buiten dat debat plaatsen. Een antwoord op de zeer pertinente, door Hebe Kohlbrugge gestelde vragen trof ik in zijn artikel niet aan. Van ’t Kruis noemt ook KD I/2 en IV/3. Voor alle zekerheid: in I/2 zijn afgoderij en gerechtigheid op grond van-wat-je doet karakteristiek voor religie, en zo doet Barth recht aan het Oude èn het Nieuwe Testament. In IV/3 komt Barth niet terug op het afscheid dat hij van de natuurlijke religie genomen heeft. Op blz. 133 van IV/3 verklaart hij deze “dürftige Hypothese” niet nodig te hebben. Nog een keer voor alle zekerheid: onder natuurlijke theologie verstaat Barth dat je op grond van je eigen vermogens tot echte kennis van God kunt komen. Dus als je tegen zijn natuurlijke theoligie bent betekent dat niet dat je alle bomen in het Vondelpark om wilt laten kappen. Helemaal voor alle zekerheid: de lichten die Barth in IV/3 in de natuur ziet schijnen zijn reflectoren en die geven zelf geen licht.

In zijn artikel haalt W.L. Dekker een synodaal, in feite door Adriaan Geense opgesteld, geschrift uit 1975 boven water. Wat daarin te lezen staat heeft alles te maken met de toestanden waarin wij nu verzeild zijn geraakt.

Wessel ten Boom over de doodstraf. Barth is daar in III/4 in principe tegen, omdat je niet kunt willen dat iemand voor een misdaad met zijn leven moet betalen. Jezus heeft de zonden van alle mensen op zich genomen, dus geen straf als vergelding voor wat je misdaan hebt. Barth ziet ook de staat in het licht van het koningschap van Jezus Christus en dat is wel de manier om tussen alle stoele tegelijk te gaan zitten. – Maar dat is voor een christen niet eens zo’n slechte positie.

De voorzitter van onze redactie over Vincent naast de Haagse School in het Gemeentemuseum van deze stad – Vincent leek onbeduidend maar toen al was zijn grote betekenis zichtbaar. Coert Lindijer over Lyotard en zijn betekenis voor theologen, die bij ons al bij H.D. van Hoogstraten te zien is. Knetsch is gelukkig weer present met zijn sprokkelingen. Karel Deurloo over psalm 1 in de NBV en Daan Thoomes onthult wat Schleiermacher al over opvoeding zei.

Met de vaste rubrieken zeker weer voor drie weken genoeg om te lezen.

A.A. Spijkerboer