Van de redactie

U heeft het eerste nummer van de vijfendertigste jaargang in handen: gelukkig nieuwjaar! Wij prijzen ons gelukkig met Ciska Stark die is toegetreden tot de redactie. Zij is docente homiletiek aan de VU en voormalig predikant in Lexmond. Zeer welkom.

Vlak vóór kerstfeest overleed Dr. Anneke Geense-Ravestein, weduwe van Professor Adriaan Geense, te Haarlem. Zij heeft enkele bijdragen aan ons blad geleverd en er waren plannen voor de toekomst. We gedenken haar in dankbaarheid.

Het nieuwe jaar is nu al getekend met namen als Rembrandt, Mozart, Heine en ook Bonhoeffer. Om met de laatste te beginnen, u vindt op blz. 30 een aankondiging van de Bonhoefferdag in Utrecht. (Bonhoeffer werd geboren op 4 februari 1906.) voor nadere informatie over het zeer originele programma van die dag verwijzen we u graag naar het e-mail adres. In de loop van het komende jaar zullen de andere namen de aandacht krijgen die bij ons blad past, In de Waagschaal is immers ook een tijdschrift voor cultuur.

Dit nummer opent zeer breed met vijf bijdragen naar aanleiding van de Synodale Handreiking ‘Leren leven van de verwondering’ die in de herfst van het vorig jaar verscheen. Elke schrijver heeft zijn eigen inzet en toon, maar staat met de andere op één rij.

Mans Miskotte laat ons nader kennismaken met Mevrouw Britta Böhler in het kader van vrijheid en veiligheid.

Over de NBV is al eerder gesproken in onze kolommen. Schoch heeft een recensie van het boek De beproeving, een deel uit de reeks Om het levende woord. Ook in het komend nummer van In de Waagschaal zal het gaan over bijbelvertalen.

Michael Bource vertelt over de roman Gilead en de schrijfster Marilynne Robinson uit Amerika. Met Kafka meent zij dat schrijven een vorm van gebed is.

In zijn derde bijdrage over ‘Nieuw Guinea’ zet Hans van de Wal uiteen hoe In de Waagschaal indertijd reageerde op de oproep van de Synode. Het is al met al lang geleden, maar nog griezelig dichtbij.

Daan Thoomes neemt ons volwassenen bij de hand met zijn stuk over Kinderzegen dat uitmondt in een gedicht van Muus Jacobse. De laatste twee zinnen daarvan kan men uit het hoofd leren.

Twee aankondigingen: eerst van het boek van de vorige zomer overleden Anne Vlieger ‘Hunkeren naar het paradijs’ en van de reeds vermelde Bonhoefferdag.

Bernard Prakke opent met de meditatie en At Polhuis sluit met zijn commentaar.

Ik neem de vrijheid u op te wekken ons blad warm aan te bevelen bij anderen. Telkens blijkt dat mensen In de Waagschaal nog niet eerder onder ogen hadden, maar een nummer eenmaal gelezen verrast waren over inhoud en vorm. Ons tijdschrift is geen zinkend schip. Dat moet zo blijven.

S.L. Schoch