VAN DE REDACTIE

De kern van dit nummer wordt gevormd door drie artikelen over de bekende Duitse theoloog F. W. Marquardt. Directe aanleiding daartoe was de verschijning van twee Nederlandse bundels over en van Marquardt. We vroegen twee jongere theologen daarover te schrijven: Jantine Nierop en Coen Constandse. Beiden zijn zogenaamde a.i.o.’s (assistenten-in-opleiding) resp. in Leiden en Utrecht. Daarnaast komt Gert van Helden aan het woord met een ‘lees-en leerervaring’ van Marquardt. Van Helden is predikant in Buitenpost (Fr.)

Min of meer toevallig is er in dit nummer ook veel aandacht voor Duitsland en de Duitsers. Spijkerboer schrijft een artikel over Karl Steinbauer, een predikant die ‘Barmen ernstig nam’ en wat dat als consekwentie had. ‘Barmen’ was dit jaar 70 jaar geleden en ook At Polhuis deed deze zomer op zijn tweede ‘Barth-reis’ deze plaats aan, evenals Tambach, Münster en Bonn. Het bleek weer moeizaam zoeken naar sporen die Barth heeft achtergelaten, maar niet geheel tevergeefs. Niet alles is uitgewist uit het Duitse geheugen. Vol historie is ook Regensburg waar Schoch naar afstak op reis naar Praag en voor ons over schrijft.

In de rubriek van Michael Bource gaat het daarentegen voluit Engels, nauwkeuriger Londens toe, waaruit maar weer blijkt hoe zeer we in In de Waagschaal over de Nederlandse grenzen heenkijken. Slechts een enkeling fietst zomers in de Hollandse polder of drinkt bier op een Hollands terras, maar ook dan laat het wereldgebeuren ons niet met rust.

Vanwege de gemaakte afspraken voor dit nummer moesten we het tweede deel van het artikel van Rico Sneller over Maimonides doorschuiven naar het volgende nummer en kreeg het kleine, aardige stukje van Daan Thoomes (dat al een tijdje wachtte) de kans mee te glippen.

Dit nummer gaat als proefnummer naar zo’n 600 adressen in de vurige hoop dat daardoor het abonnementen-bestand een aanmerkelijke en hoogstnodige versterking ondergaat. Anders redden we het niet op (korte) termijn. Laten we het maar eerlijk zeggen.

Er is ook nieuws te melden uit de redactieploeg zelf. Onze voorzitter vanaf 1987 Rien den Boer maakt op die stoel plaats voor Lowik Schoch, al enige jaren lid van onze redactie. Wél blijft Den Boer in de redactie en ook de correcties verzorgen en de daarmee verbonden contacten met de drukkerij onderhouden. Zijn verdiensten voor ons blad zijn menigvuldig, maar een al te uitvoerig en uitbundig dankwoord aan zijn adres zouden ten onrechte de suggestie wekken dat hij helemaal afscheid neemt. Dat is geenszins het geval.

Niettemin: Rien, bedankt! Je hebt als voorzitter de sfeer weten te scheppen waarin we goed en met de nodige ‘hilaritas’ konden werken. En niets is je liever dan die ‘lichte vrolijkheid’ die nooit in hilariteit ontaardt.

Afscheid van de redactie neemt ook Evert Jan de Wijer. Hij is nog jong en jeugdig, maar toch al een jaar of vijftien als een door ons gekoesterde en nog door Ted van Gennep gevonden parel in ons midden. Aanvankelijk als redactie-secretaris gedurende vier jaar. Hij is als zodanig mijn voorganger en ik dus zijn opvolger, hetgeen me nog altijd met enige trots vervult.

Ander werk wacht hem, maar hij heeft toegezegd als medewerker meditaties (als in dit nummer) en incidentele bijdragen voor ons te blijven schrijven. Daar houden we hem aan.

Maar gelukkig treedt er een nieuwe lichting aan: na Teunard van der Linden, Peter Verbaan en Rico Sneller heeft ook Wouter Klouwen, predikant te Wormerveer, toegezegd mee te gaan doen in het redactie-team. En er komt mogelijk nog meer aan. Er werd op de laatste vergadering zelfs gesproken over een golf van nieuwe en jeugdige redactieleden. Maar in zeer positieve zin, want als ouderen verheugen we ons daar zéér over. Naar we hopen ook onze lezers. Dat ook die zich mogen verjongen én vermenigvuldigen! Maar om te beginnen dit nummer met vreugde onvangen, tot zich nemen, er góed van spreken en er wél bij varen. Want zonder voor onszelf reclame te willen maken, durven we de stelling aan: ‘Zonder een abonnement op In de Waagschaal vaart niemand wel!’

Rens Kopmels