Het protestantse ongeloof

logo-idW-oud

Het protestantse ongeloof

Een bundel opstellen bij de geboorte van de PKN, Kok Kampen, 2004, 158 blz. (verschenen als deel 14 van Om het levende woord,Breukelmanstichting)

Bundels met artikelen vallen vaak tegen, de onderhavige bundel eigenlijk niet. Er staan 16 artikelen in die handelen over wat de naam “protestant” heden vermag voor te stellen.

Mirjam Elbers schrijft twee keer, persoonlijk en zakelijk, ze blijkt beide genres te beheersen. Breukelman zelf horen we over Karl Barth. Dat is als muziek van Gustav Mahler: niet vaker dan twee maanden per jaar, maar dan is het ook aangrijpend en genezend.

Reeling Brouwer, ja ik blijf maar positief, ik kan niet anders. Hij schrijft zeer schoon van taal en de behandeling van Luther is vakkundig.

Voor mij de Mount Everest van dit hooggebergte het stuk over Bonhoeffer van H.D.van Hoogstraten, auteur en onderwerp zijn zo wonderschoon en naturel, je blijft je verbazen dat het op onze vervuilde aarde nog kan.

De taal van Rens Kopmels over ter Schegget is ook een lust voor de geest, zeer goed geformuleerd komt dit proza op ons af. Wouter Klouwen ken ik en ik ben altijd blij als ik hem zie, hij handelt over een boek van Vattimo uit 2003, terra incognita beschreven door een grootmeester.

Ten Boom noemt de Eerste Dag infantiel, geroosterd lezen voor naieve mensen. Ik vond dat al jaren maar dorst het niet te zeggen. Hij wel, en hij doet het welsprekend.

Wat ik van deze bundel vind? Met de woorden van Miskotte in 1959 bij zijn afscheid van Leiden: vervloekt zij het regiment (de organisatie) maar leve de soldaten! Het protestantisme van deze bundel heeft toekomst, de muziek van Jozef Haydn kan er veel van leren.

Bernard Prakke