COMMENTAAR  (Minister Aboutaleb)

In tijden van verwarring staan leiders op. We zien het in deze dagen in Amerika. Obama die de grens van zwart en blank overstijgt en zowel blank als zwart aanspreekt en hoop geeft. In het debat over de film van Wilders gebeurde het ook in Nederland. De bijdragen vanuit de politiek in dat debat zijn tot op heden weinig bemoedigend, ja voorspelbaar. Met bijna onverholen gretigheid wierp men zich op Wilders, het kwaad dat bestreden moest worden. Nu, na zijn film, nu hij debat aankondigde glunderden Pechtold en al zijn collega´s. Nu zouden zij hem aan de tand voelen over de oplossingen. Die had hij toch niet. Dan zou hij wel door de mand vallen. Voor het gemak vergaten Pechtold en de zijnen dat zij en hun partijen mede verantwoordelijk waren voor het ontstaan van de partijen. Tot op heden heeft hij noch iemand anders ook nog maar een begin van enige oplossing laten zien. Ook zien zij maar niet in dat zij door hun voorspelbare reactie de problemen verergeren.

In het koor van reacties ook Aboutaleb (bij Pauw en Witteman). Met zijn woorden raakte hij mij diep en gaf mij hoop. Door mijn eigen betrokkenheid bij mensen in de ´probleemwijken´ in Rotterdam weet ik ongeveer wat het is om dagelijks in de multiculturele samenleving van de stad te wonen. Hier was een politicus aan het woord die dat onder woorden bracht en perspectief bood.

Drie belangrijke dingen zei hij. Hij wees er op dat hij lang gelooft had in de oplossingen, waarmee politici als Pechtold mee aankomen. Meer huizen, meer banen enz.. Belangrijk, maar in de wijken, in de samenleving gaat het om een probleem dat dieper ligt. Het gaat om het herstel van vertrouwen in elkaar. De spijker op zijn kop. Direct er achter aan gaf hij de weg aan. Hij benadrukte zijn Marokkaanse afkomst en zijn islamitische wortels. Tegelijk sprak hij uit dat zijn drijfveer de inzet voor deze Nederlandse samenleving was. Het gaat er om met elkaar een goede samenleving te creëren. Een belangrijk signaal naar autochtone bewoners. Hij sprak het ook uit. Ik ken jullie vrees en begrijp die. Het waren geen loze woorden, maar authentiek. Als derde voegde hij een oproep aan zijn broeders en zusters toe. Onderzoek, hoe het komt dat er zo over jullie gedacht wordt. Neem die kritiek serieus.

Daarmee deed hij mij aan Obama denken. Geen partijganger, maar iemand die de partijen, de grens tussen autochtoon en allochtoon overstijgt. Klasse!

Daarom kabinet en PvdA. Maak deze man met onmiddellijke ingang tot minister van integratie! Op sociale zaken zal hij ongetwijfeld goede en belangrijke zaken doen, maar dat kunnen ook anderen, bijv. mw. Vogelaar die in het hele debat over integratie buiten beeld is. Het debat over integratie kunnen maar weinigen voeren, zonder in de gebruikelijke clichés te vervallen. Aboutaleb is zo iemand. Zet hem in. Het zou een zegen voor onze samenleving zijn!

AP