Nocturne VII
nocturne vii
haar hand beschaduwt mijn gezicht
ze heeft tot mijn aanwezigheid besloten
mij uit de daglichtklem verlost
ik word op ademen heringericht
haar hand verwijdt me in het donker
nu kan ik naar haar reiken, met mijn
vingerlinde, op de toppen van mijn longen
Hans Groenewegen
zuurstofschuld (2008)