Nocturne VII

logoIdW

nocturne vii 

 

haar hand beschaduwt mijn gezicht

ze heeft tot mijn aanwezigheid besloten

mij uit de daglichtklem verlost

ik word op ademen heringericht

 

haar hand verwijdt me in het donker

nu kan ik naar haar reiken, met mijn

vingerlinde, op de toppen van mijn longen

 

 

Hans Groenewegen

zuurstofschuld (2008)