TUSSEN AL HET ANDERE IN – Aardige mensen

Toen ik de hal van de flat binnenkwam, was een jonge vrouwelijke postbode juist bezig poststukken in de brievenbussen te deponeren. We groetten elkaar, niet met ‘hallo’ of ‘halo-o’ maar met een eenvoudig doch welgemeend ‘goedemiddag’. Zij liet het echter daarbij niet, maar bracht mij op de hoogte van wat mij buiten te wachten stond: ‘U treft het, het regent niet meer, het is zelfs aardig weer’. Ze zei het op een toon alsof ze dat zelf zo voor mij had geregeld. Zelf zag zij er verregend uit, maar dat misstond haar geenszins. Uit de capuchon stak krullige haar, nog krulliger door de regen. Haar natte wangen hadden een frisse rode kleur. Op een van de wangen zag ik een moedervlek. Kort te voren had ik gelezen dat een moedervlek op de wang van een vrouw of een meisje behoort tot de zeven schoonheden. U moet me niet vragen welke de andere zes schoonheden zijn. Met gemak weet ik er zes te noemen, maar ik weet niet of zij de officiële zes schoonheden zijn.

Ik vroeg haar of zij wel eens schuilde als het hard regende. ‘Dan moet het wel heel hard regenen’, antwoordde zij, ‘want door te schuilen duurt de ronde zoveel langer en ik heb mijn tijd hard nodig, want ik studeer nog’. Ik wilde haar niet ophouden en vroeg dus niet wàt zij studeerde. Wel vroeg ik haar hoe lang zij gemiddeld deed over haar ronde. ‘Dat is niet te zeggen, want ik doe elke dag een andere ronde.’ Zij was een postbode met kennelijk plezier in haar werk. ‘Ik doe het werk graag, je bent in de buitenlucht en je ontmoet telkens aardige mensen.’ Toen ik bij de woorden ‘aardige mensen’ wat sceptisch keek, verklaarde zij met grote stelligheid: ‘Mensen zijn altijd aardig tegen een postbode’. Ik vond dat zij in ieder geval behoorde tot de categorie ‘aardige mensen’ en ik hoopte dat zij mij waardig zou achten een plaats te hebben onder deze mensen.

Nederland telt ongeveer 42000 postbodes. Ik zag dat drie postbodes het op het gebied van de sport ver hebben gebracht. Barry van Aerle werd bekend als voetballer, Raymond van Barneveld als darter en Piet Kleine als schaatser. Ook op andere gebieden zullen er vast en zeker uitblinkers zijn geweest, zowel mannen en vrouwen.

Aan een postbode is een Italiaanse film gewijd, Il Postino uit 1994, naar men zegt gebaseerd op een waar gebeurde geschiedenis. Mario is aangesteld als postbode om elke morgen de post te bezorgen bij de dichter Pablo Neruda. Neruda is uit zijn land gevlucht naar het eiland Capri. Er ontstaat vriendschap tussen de beroemde dichter en de eenvoudige postbode. Door Neruda maakt Mario kennis met de wereld van de poëzie en leert hij wat metaforen zijn. Met de metaforen gaat hij zelf aan de gang om de charmes van de beeldschone Beatrice te bezingen en haar hart te winnen. De metaforen wekken misverstand. Men denkt dat Mario als ervaringsdeskundige spreekt en niet alleen ‘dichterlijk’. Maar met zijn metaforen heeft hij succes bij Beatrice, niet direct, maar na enige tijd als de metaforen zich vermenigvuldigen en steeds stoutmoediger worden. Zij geeft zich gewonnen en de twee aardige mensen trouwen met elkaar en krijgen een aardig zoontje, Pablo geheten.

Michael Bource