nocturne vii    haar hand beschaduwt mijn gezicht ze heeft tot mijn aanwezigheid besloten mij uit de daglichtklem verlost ik word op ademen heringericht   haar hand verwijdt me in het donker nu kan ik naar haar reiken, met mijn vingerlinde, op de toppen van mijn longen     Hans Groenewegen zuurstofschuld (2008)