JOHANNES CALVIJN

laat leg ook ik mijn boek te rusten
mijn hand zoekt de jouwe
je bent zo middeleeuws koud
stoor ik je? Johannes mijn man
ben ik wel jouw vrouw?
kom laat je concentratie
even los wees stoer
van slag vroom in het geloof
mijn tong zoekt de wallen onder je ogen
kom mijn borsten zijn warm

doe niet zo ijdel, Jean, ik
weet dat je spichtig bent
en laf net als ik zo bang
zo bang voor de pest onze
eigen dood en dat je vuur
kunt spugen net als ik
over heel andere dingen
ik weet het, ik weet het
we schelen een korte tijd

je moet weer aan het werk
de wereld wacht maar houdt me
nog even vast om de pijn voor te zijn
die vrouwen te lijden krijgen in jouw naam
door mijn voor- en jouw nageslacht
want mijn schaamlippen druppelen bloed
tijdens het avondmaal denkt
iedere man aan brood en seks
alleen wij, Calvijn, kus me
ik heb het nu ook koud

Dieuwke Parlevliet