We weten dat we de slavernij, zoals deze onder de VOC en veel breder een complete en winstgevende industrie werd, niet direct moeten verwarren met de slavernij zoals we die uit de antieke wereld kennen. Toch is er in ieder geval één belangrijke overeenkomst: basale onvrijheid. Lijfeigenschap. Niet kunnen gaan en staan waar je wilt.Lees verder..

Indrukken van een actuele tentoonstelling Alec Ryrie noemt in zijn studie Protestanten (2017) de slavernij, oftewel: mensendiefstal, een weerzinwekkend hoofdstuk in de geschiedenis van het protestantisme: ‘de Atlantische slavenhandel is niet alleen een van de grootste misdrijven uit de geschiedenis van de mensheid, maar ook zeer nauw verbonden met het protestantisme’. Wat de Atlantische slavenhandelLees verder..

Helaas blijkt uit het artikel ‘Wir sind nicht die Besten’ dat Folkert de Jong vergeten heeft mijn boek Dit broze bestaan of andere teksten van mijn hand over dit thema nauwkeurig te lezen. (1) De Jong suggereert dat mijn pleidooi voor de volkskerk hetzelfde zou zijn als een pleidooi voor een ‘witte’ kerk. Ik stelLees verder..

Als Louis van Gaal met zijn ploeg een kampioenschap wint, laat hij de fans scanderen: ‘Wir sind die Besten!’ Op dat moment is dat ook zo. Wie wat langer voetbal volgt, weet dat het nog wel eens op en neer kan gaan met een ploeg. Wie altijd gelooft de beste te zijn komt op eenLees verder..

De betekenis van Jürgen Moltmann voor de theologie is groter dan ik kan overzien, maar het nieuws van zijn ontslapen riep de dankbare herinnering wakker aan zijn bijdrage aan mijn eigen theologische vorming. Meer specifiek werd ik bepaald bij twee leeservaringen en een foto. Wat de foto betreft: in 2008 sprak Moltmann op een VanLees verder..

Jürgen Moltmann, die op 3 juni op 98-jarige leeftijd overleed, vertelde vaak over zijn voorjaarsvakantie van 1960 in het Zwitserse Ticino.[1] De lentepracht van de bergen ging die dagen aan hem voorbij, doordat hij volledig in beslag werd genomen door zijn vakantieleesstof. ‘Het leek wel of er iemand anders in zijn leven was gekomen’, schreefLees verder..

In de laatste weken heb ik Ursula K. Le Guins (1929-2018) utopische roman Always coming home uit het jaar 1985 gelezen, in de onlangs verschenen Duitse vertaling. Maar eigenlijk is het helemaal geen roman, laat staan een utopisch roman, want de 861 pagina’s bieden als een soort mozaïek van alles: verhalen, biografieën, gedichten, toneelstukken, tekeningen,Lees verder..

Filosoof Cees Zweistra pleit in Woke theater (2023) voor een filosofie van de kleine dingen, tezamen met een ethiek van de erfgenaam. Wij moeten ons heil zoeken in de woning, waar we gezelligheid aantreffen. En van die gezelligheid moeten we het hebben. Is dit een bruikbare metafoor, in een tijd dat Nederland kampt met woningnood?Lees verder..

Er zijn van die woorden die moeilijk vertaald kunnen worden en die iets lijken te zeggen over de cultuur en de identiteit van een land. De Vlamingen hebben ‘goesting,’ de Duitsers ‘Wanderlust,’ en wij hebben de ‘gezelligheid’. De gezelligheid is iets wat we ervaren, wat we herkennen op het moment dat het ergens gezellig is,Lees verder..

Ter inleiding en improvisatie op Woke theater van Cees Zweistra In zijn recente boek Woke theater zoekt filosoof Cees Zweistra naar een alternatief voor ‘woke’ en ‘antiwoke’. Hij vindt dat alternatief in ‘een ethiek waarin we ons opstellen als erfgenaam’ (104). Zowel woke als antiwoke ziet Zweistra als uitingen van een ‘arrivé-liberalisme’ dat vrijheid wilLees verder..