Van de redactie nr. 12

logoIdW

 

Voordat de heilige Niklaas zijn pakjes aan de man brengt ligt de waagschaal als vanzelf weer in de bus. Met de gebruikelijke inhoudsopgave over het afgelopen jaar.

At Polhuis zet de toon met een meditatie waarin hij à la Paulus een pleidooi voert om de maatstaven van deze wereld tot zwijgen te brengen, omwille van de menslievende God en de goddelijke mens. Jan Albert Roetman, predikant in Frankrijk, neemt het stokje over wanneer hij na 500 jaar reformatie de Franse protestanten à la Luther schetst: geen personencultus, geen identiteitsvertoog, maar het juiste gebaar van vrijheid.

Op 1 september nam Jan Muis afscheid als hoogleraar dogmatiek van de PThU met een college over de rechtsstaat. De goddelijke mens van Paulus en de vrijheid van Luther zijn hier zogezegd onmiddellijk mee gemoeid. Muis was bereid zijn rede voor ons blad in te korten, maar de volledige versie kan eveneens worden besteld. In het derde deel van de serie ‘Barth voor beginners’ laat Kees van der Kooi zien hoe bij Barth de reformatorische herontdekking ‘God is God’, die zou leiden tot grote kerkelijke en theologische heroriëntatie in de 20e eeuw, steeds meer ingevuld werd door ‘Jezus is Heer’. Keesfrank Klaassen, predikant binnen de PKN, staat in deze lijn als hij de vraag stelt, of de geest die Jezus gaf niet veeleer naar beneden kwam dan opsteeg naar boven. Ook Kerst en Pasen met andere woorden vallen op dezelfde dag.

Dan aandacht voor Miskotte. Jan Bruin beëindigt zijn serie over de man die hem blijvend geraakt heeft, zonder het nog dikwijls met hem eens te (hoeven) zijn. Herman Noordegraaf gaat in op de medicus Thung, die eigenlijk een overeenkomstige ervaring met Miskotte had. Wim Buitenhuis eert hem dagelijks, want is bezig met een enorm karwei: alle poëzie waar Miskotte naar verwijst in kaart te brengen. Hij stelt zijn kennis graag ten gebruike.

Kees Doevendans gaat door op zijn onderwerp van ‘religie en architectuur’. Wat te denken van de huisvrouw die in het na-oorlogse bouwen zo een pregnante rol kreeg toebedeeld? En Wessel ten Boom betreurt het dat oudtestamenticus Brueggemann de uitverkiezing van Israël enkel begrijpt als een blokkade voor de Palestijnen. Dit, zo stelt hij kras, betekent het einde van de theologie.

Lezer, wees royaal als de Sint maar gedenk uw heiligen, en ga niet stilletjes aan de mededelingen voorbij. Tot in het nieuwe jaar!

 

Wessel ten Boom

In de Waagschaal – Het kon niet beter