Een nieuwe jaargang in een nieuw jasje. Niet dat we over de vorige jaargang ontevreden waren. Integendeel. We brachten enkele themanummers uit waar we enthousiaste reacties op ontvingen. Bovendien werden er boeiende artikelen van goed niveau ingestuurd uit onze schrijverskring en door andere scribenten. De inhoudelijke rijkdom en variatie van artikelen zie je aan de buitenkant echter niet aan ons blad af. Het (één)stemmige blauw van de omslag kleurt ieder nummer. Om de ene jaargang sterker te onderscheiden van de andere gaan we de kleur per jaargang variëren. We beginnen met rood: de kleur van passie en van vuur. Die past naadloos bij de wintergast Herman Noordegraaf waarmee dit nummer opent. Zijn gedrevenheid voor kerk en samenleving, diaconaat en oecumene kleuren het gesprek dat de redactie met hem voerde. Omdat het gesprek in zekere zin ook een terugblik op en evaluatie van zijn carrière is, biedt het bovendien een boeiend overzicht van de ontwikkelingen in kerk en samenleving van de afgelopen decennia.
Het artikel van Klaas Holwerda grijpt terug op de lezingencyclus uit het evangelie van Johannes die in veel kerken het afgelopen jaar plaatsvond. De auteur ziet dwarslijnen tussen hoofdstukken in het Johannesevangelie die op het eerste gezicht op zichzelf lijken te staan. Dick Boer reageert op het eerste artikel van Willem Maarten Dekker over zijn redenen om christen te zijn. Hij ziet overeenkomsten met wat Miskotte over Europa naar voren bracht, maar ook een belangrijk verschil. Hetty Boersma recenseerde voor ons blad het laatste boek van Stefan Paas Vrede op Aarde. Zijn pleidooi het heil niet te reduceren tot een individuele aangelegenheid, zal volgens haar voor lezers van ons blad niet nieuw zijn. Natuurlijk kwam de uitslag van de verkiezingen in november ook binnen de redactie ter sprake. Coen Constandse en Udo Doedens proberen die te duiden en vragen zich af wat ons nu te doen staat. Nog democratischer worden dan je al was, is het advies van de één. Onderschrijven en uitdragen dat democratie altijd ook offers vraagt, betoogt de ander. Dit nummer wordt geopend met een gezien de tijd van het jaar toepasselijke meditatie van Nico van Rijswijk. Als redactie wensen wij u allen het goede voor het nieuwe jaar. Een jaar met nieuwe parlementaire verhoudingen, een nieuwe regering wellicht en hopelijk internationale ontwikkelingen en inspanningen die de vrede in onze wereld niet verder zullen bedreigen, maar dichterbij brengen.

Jilles de Klerk

In de Waagschaal, nr. 1, 13 Januari 2024