Van de redactie
Ons aller paus Franciscus heeft inmiddels meermalen herhaald dat wij niet in een tijdperk van verandering leven, maar in een verandering van tijdperk. Ook tijdens een verandering van tijdperk kun je jezelf herhalen blijkbaar. Misschien is bij alle verandering de grootste constante toch de herhaling?
Uit dit nummer blijkt dat de vraag of wij echt een nieuw tijdperk gaan betreden en of we dat moeten willen verschillend beantwoord wordt. Rick Benjamins legt nog eens uit waarom er wat hem betreft met Kearney, Caputo en Keller toch echt iets nieuws gebeurt, en waarom we daarin zouden moeten meebewegen. Hij reageert op de artikelen die wij eerder wijdden aan zijn boek Boven is onder ons. Verder vervolgt Reeling Brouwer zijn bespreking van Wisses studie over Wet en Evangelie. In deze bespreking komt veel aan de orde, en in het boek van Wisse nog meer. Hier opnieuw de vraag: wordt hier Neuland betreden, of is dit toch eerder het hernemen van wat eerder gezegd is? Wisse wil dat laatste overigens, gezien de ondertitel van zijn boek – Retrieving the Law-Gospel Distinction – heel bewust doen. Reeling Brouwer is nog niet overtuigd dat dit hernemen ook een verbetering is. Dekker spreekt zijn derde reden om christen te zijn uit, en morrelt daarin net als Wisse en Benjamins aan een bij sommige ‘Barthianen’ geliefde overtuiging – in dit geval de overtuiging dat het Woord ook wel zonder bestaan kan. Zo zie je maar: wij zijn niet voor één gat te vangen, en als we in de sloot springen, springen we in ieder geval niet allemaal in dezelfde. Ook Sibilla Verhagens (fijn om nieuwe auteurs te kunnen aankondigen!) voorstel voor een nieuw credo toont het bewustzijn van een mogelijk nieuw tijdperk, maar valt terug op het oeroude woord ‘goed’. (Volgens Luther komt het woord Gott van gut, maar of een Germanist dat beaamt weet ik niet.) En Constandse gaat in op de verrassende uitslag van de verkiezingen. Zitten we ook politiek in een verandering van tijdperk? Enzovoorts.
Het register is deze keer weer toegevoegd, zoals gebruikelijk aan het einde van een ‘tijdperk’. Koning Ahasveros ging de rijksnotulen lezen toen hij niet kon slapen, vertelt de Heilige Schrift ons – misschien kunt u hetzelfde doen met dit onderdeel van uw geliefde tijdschrift. Niets zo slaapverwekkend als registers en lijstjes – tot je misschien dat éne artikel ziet waarvan je denkt: ‘Dát moet ik nog eens herlezen!’. Wij zijn blij ons ook in het nieuwe jaar onzes Heren, 2024, met uw waken en slapen te mogen bemoeien. Slaap lekker, tijdperk uit, tijdperk in!
Willem Maarten Dekker
In de waagschaal, jaargang 52, nr. 12, 16 december 2023