Van de redactie

logoIdW

 

De discussie over het ambt die vanaf nr 2 van deze jaargang woedt vindt zijn vervolg in een nieuw artikel van Udo Doedens en Coen Constandse. De vraag naar de Christus-representatie, stellen zij, krijgt haar antwoord in de daden van de gemeente. Daar, in het gelovig gemeente-zijn, valt de beslissing van het ambt. Het ziet er naar uit dat Constandse/Doedens daarmee in onze discussie niet alleen de meest ‘democratische’, maar tegelijk de ‘hoogst kerkelijke’ positie innemen, om als kerk ook Koninkrijk te zijn. Marijke van Selm spreekt in haar nieuwe aflevering haar dankbaarheid uit dat in haar kerk lidmaten vrij zijn om hun eigen geloof te belijden – hé, denk je dan, heeft ook daar het gelovige lidmaat niet opeens de gestalte van de vrije, mondige burger die juist zó een kind van God is? Mondige gemeente of niet, van de dominee wordt verwacht dat hij pioniert. Trijnie Bouw en Coen Constandse lopen allebei op tegen veel vragen aan de kerk maar kennen ook het enthousiasme van nieuwe initiatieven.

Dat echte theologie altijd ‘crisis-theologie’ is, gaat er in als Gods Woord in een ouderling. Maar ook ‘rechts’ kent dit besef. In een nieuwe bijdrage stel ik de (ongemakkelijke) vraag hoever Martin Heidegger van ons afstaat. En hoever staan we af van 1938? At Polhuis gaat in op de kritiek van Karel Blei naar aanleiding van zijn serie over Barth en de oorlog. De theologie van Barth wordt wel eens verweten het kwaad niet voldoende serieus te nemen. Dat raakt aan dit gesprek, maar ook aan de meditatie van Willem Maarten Dekker over de Leviathan waar God beheerst mee speelt.

We starten een nieuwe rubriek: Cultureel gewicht. Marijke van Selm geeft de aftrap na het zien van Still Alice. Als vanouds is er plaats voor boeken: Herman Noordegraaf las de biografie van Han Lammers, Hans Visser een boek(je) van At Polhuis, en ik maak u kort attent op een biografie van Frits Kuiper. Over de invloed van Barth gesproken! En toen was daar Buber met zijn ‘Ik en gij’ voor wie Kopmels een lans breekt en het commentaar van Coen Wessel over ouderschapsverlof.

Afscheid nemen we van de trouwe medewerkers aan dit blad Van der Kooi, Miskotte, Stark, Reedijk en Reyendam, en verwelkomen Caspar Visser ’t Hooft, predikant in Frankrijk. Met een dank naar beide kanten!

We zijn er weer op 20 juni met een extra dik zomernummer. Thema: Rusland.

Wessel ten Boom

 

In de Waagschaal – komt heel dichtbij