‘De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabij gekomen. Bekeer u en geloof het evangelie’ (Marcus 1:15)

Van de tijd op zich gaat geen appèl uit. Wat is tijd? Tijd bestaat in onze gedachten. Klokken en kalenders versterken die gedachten. ‘Niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik buiten onze gedachte is geen tijd’, dicht Rutger Kopland.
De Kerk viert met het Kerstfeest dat de heerschappij van God op aarde nabij gekomen is in de persoon van Jezus. Dit is een minder vrijblijvende mededeling dan je denkt, want er gaat een nadrukkelijk appèl van uit: verander je levenshouding, je oriëntatie. En vertrouw op, bouw op dit goede bericht, op de woorden van het Evangelie. Het is nú de juiste tijd. De tijd om uit de slaap te ontwaken! Welke gevolgen dit appèl op mij zal hebben in de dagen van het nieuwe jaar kan ik niet overzien. Maar ik hoor er de stem in van iemand die zich voor mij openstelt. Die Stem overrompelt mij en legt een beslag op mij, en doet mij daarmee geen geweld aan, maar genade. Het beroep dat deze stem op mij doet ís genade: het gehoor geven, dienen, volgen, is weldaad aan mij. Kome wat komt. En dat laatste zeg ik niet overmoedig maar moedig-huiverend.
Over de tijd laat zich luchtig spreken nu de tijd vervuld is en het Koninkrijk van God is nabij gekomen. Vreemder en vreemd mooier nog licht ons leven op, ‘en hoe niets ons leven zou zijn zonder de echo’s van de onbekende diepten in ons hoofd.’

TIJD

Tijd – het is vreemd, het is vreemd mooi ook
nooit te zullen weten wat het is

en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouder
dan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven

zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijkt
naar iets in zichzelf, iets ziet daar
wat het meekreeg

zoals Rembrandt kijkt op de laatste portretten
van zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaat
een verte voorbij onze ogen

het is vreemd maar ook vreemd mooi te bedenken
dat ooit niemand meer zal weten
dat we hebben geleefd

te bedenken hoe we nu leven, hoe hier
maar ook hoe niets ons leven zou zijn zonder
de echo’s van de onbekende diepten in ons hoofd

niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik
buiten onze gedachte is geen tijd

we stonden deze zomer op de rand van een dal
om ons heen alleen de wind

Rutger Kopland (1934-2012)

Nico van Rijswijk 

 

Ds. N. van Rijswijk is predikant in de PG Stede  Broec

In de Waagschaal, nr. 1, 13 Januari 2024