2 Kor. 5:16

We worden door Paulus gewaarschuwd. Als we Christus met de maatstaven van onze wereld beoordelen, wordt het geen Kerst. Het is goed ons daarop in de Adventstijd te bezinnen. Als we vanuit onszelf naar Jezus kijken, dan zien we een goed mens, ja zelfs de beste mens, de revolutionair, het voorbeeld voor ons en voor anderen. Of als we het vromer willen hebben, dan plakken we ons beeld van God op Hem. Veel verder dan dat komen we niet binnen de maatstaven van deze wereld. Hoe dan wel? Alleen als we Christus naar zijn eigen maatstaven beoordelen. Dat vereist een zorgvuldig luisteren. Dat is toch nog te veel vanuit ons zelf geredeneerd, maar het is een begin.

Luisteren dus. Luisteren naar wat tot ons gezegd wordt. Hier deze mens in ons midden toont ons wie God is, já toont ons pas echt wie God is. Zonder deze ene, zonder deze mens, zonder Jezus kunnen we niet over God spreken. Nog is niet alles gehoord. Deze mens Jezus toont ons wie God is, maar dan ook: deze God toont ons in deze mens Jezus wie de mens is, já toont ons pas echt wie de mens is.

Wie dat hoort, werkelijk hoort, raakt vervuld van ontzag voor de Heer. Niet langer beoordelen we Christus naar de maatstaven van onze wereld, maar we beoordelen onze wereld naar de maatstaven van Christus. Wie naar onze maatstaven zich als God aandient, wordt als dwangmacht ontmaskerd. Wie naar onze maatstaven mens is, wordt ontmaskerd als concurrent van zijn medemensen. Wie naar de maatstaven van Christus God is, is de God, die menselijk is. De God die zich naar ons toebuigt, die zich opoffert, die ons dient. In Jezus verschijnt de menslievende God. En de mens naar de maatstaven van Christus is de mens die niet zonder zijn medemens wil zijn.

Maar pas op. Niet te activistisch worden. Dan zijn we weer bezig naar de maatstaven van onze wereld. Misschien is het wel het allerbeste stil te worden of te zijn voor Hem. Stil worden voor Hem. Onze grootspraak, onze ambitie een betere wereld te bouwen, onze eigenwijsheid, die passen binnen de maatstaven van deze wereld, tot zwijgen brengen. Hem met stilte ontvangen. We praten er niet meer door heen. Om dan in die stilte van ons zijn glorie tot zijn recht te laten komen: de glorie van de menselijke God én de glorie van de goddelijke mens.

At Polhuis