We tellen mee. We hebben er ook één: een theoloog des Vaderlands. Nog beter, het is een vrouw. Janneke Stegeman is haar naam. Dat valt in de smaak bij progressief Nederland. Een jonge vrouw die dat stoffige imago van de theologie moet opfrissen. Prima, vind ik het. Mij hoor je niet mompelen over wereldgelijkvormigheid of zo iets. Laat maar duidelijk worden, dat theologie een vrolijke wetenschap of wat mij betreft als dat woord wetenschap op bezwaren stuit, een vrolijke bezigheid is.

In Trouw kreeg de kersverse Theoloog des Vaderlands deze zomer een podium. Zij mocht een column schrijven. Veel God kwam er niet in voor, maar wel veel meningen over de huidige samenleving. Zo liet zij in juli haar licht schijnen over het Palestijns-Israëlische conflict. In de lijn van wat tegenwoordig voor links doorgaat, neemt zij het krachtig op voor de Palestijnse zaak. Zij kapittelt de krachten (het CDA in dit geval) die ‘de bovenliggende partij Israël (de ruimte geven) om door te gaan met haar neokoloniale project om Palestina van de kaart te vegen’. Onder het mom van vrede wordt ‘het kolonisatie-project nauwelijks iets in de weg gelegd’.

Hoewel ik deze visie abject vind, is dat nog geen reden om boos te worden. Anders wordt het als zij elders in haar column mij en anderen die deze mening niet toe gedaan zijn wegzet als mensen die ‘blinde steun aan Israël’ geven. Dan maak je je het wel erg gemakkelijk. Jij behoort tot de verlichten en degenen die het daar niet mee eens zijn, zijn verblind. Welnu, vraag ik mij af, heeft mevr. Stegeman ooit iets gelezen waarom Christenen het ondanks alles toch voor Israël opnemen? Het is toch werkelijk van de zotte om dat alleen blinde steun voor Israël te noemen? Met haar deel ik de kritiek op het nederzettingenbeleid. Met haar zie ik met pijn in het hart de grote moeite van het Palestijnse volk. Toch vind ik het frame van neokolonialisme onverdraaglijk. Het doet onrecht aan de Joodse geschiedenis, maar bovenal wakkert het het conflict alleen maar aan. Ooit eens nagedacht waar dat onvermijdelijk op moet uitlopen? De ontwikkelingen in Zuid Afrika zijn in dat opzicht nu niet bepaald bemoedigend. Daarover moet, ook onder theologen een open debat gevoerd worden. Dat ga je uit de weg door de ander al bij voorbaat te diskwalificeren. Dat maakt mij boos, zeker als het om het boegbeeld van de theologie gaat.

Nu ik toch bezig ben. Onlangs verscheen de vertaling van Barths paragraaf over de exegese van Paulus’ visie over de Joden in zijn brief aan de Romeinen. Toegegeven, niet zo sexy stof als het modieuze gepraat over neokolonialisme, maar actueel is het wel. Aanbevolen lectuur voor de Theoloog des Vaderlands.

At Polhuis