Op 4 maart jl. had zijn weekbericht op Twitter moeten verschijnen: ‘Begin sabbat 18.10 uur. Sidra Wajakheel. Exodus 35:1-38:20. Eind sabbat 19.08 uur.’ Als een code uit een soort overzijds land klonk elke vrijdag een dergelijk bericht voor wie maar horen wilde. Ach ja, die Henk Vreekamp, vreemde stem die maar niet wilde zwijgen. Op de valreep had hij ook nog weer iets geroepen tot de Protestantse Kerk in Nederland bij de aanvaarding van het toekomst-document ‘Kerk 2025’. Waarom had in de Synode niemand geprotesteerd tegen de halve waarheid waarop het zich baseerde? Want bij het DNA van de kerk hoort volgens het allereerste Kerkorde-artikel toch ook ‘delend in de verwachting van Israël’? Wie had die woorden verdoezeld?

En hoe kon de paus te Rome of de Wereldraad van Kerken te Genève denken dat een oecumene zonder Israël vruchtbaar zou zijn? Gekke Henk. Was hij de laatste tijd niet helemaal het heidendom in gedoken? Helemaal de weg kwijt.

Op 4 maart bleef het stil op Twitter na een bizar ongeluk op schrikkeldag in de straten van Epe. In plaats daarvan beleefden we zijn uitvaartdienst.

De stem van Henk is plotseling verstomd. Zijn vreemde codes kunnen worden opgeborgen, inclusief die van Freyja. Velen zullen deze stoorzender, die onlangs in Nijkerk nog weer had opgeroepen om de Bijbel vooral te zien en te lezen als een ‘vreemd boek’, niet missen. Maar duizenden mensen zullen zijn stem missen. Mensen zoals ik, met wortels diep in het heidendom – in mijn geval diep in het Veluwse. Al beweerde hij altijd dat ik een oude ziel uit Keltisch land was en geen Germaan. Maar juist door hem leerde ik iets begrijpen over mijzelf; en over een Europa dat voor Joden zo dodelijk is geweest, en over dat ‘vreemde boek’ met de Naam van de Eeuwige. Juist door hem werd ik geïnspireerd als Verbi Divini Minister. En in de synagogedienst te Jeruzalem legde hij mij onmiddellijk de juiste Sidra voor.

Henk Vreekamp was voor velen een geestelijke gids. Op 6 maart, de dag na de sabbat, las ik met de gemeente uit Sidra Wajakheel; over de kunstenaars Besaleël en Oholiab, en de uitzonderlijke talenten die hun geschonken waren: hun wijsheid, vakmanschap en inzicht op allerlei gebied om een plaats te creëren voor de NAAM; en over hun gave om die wijsheid ook over te dragen (Ex. 35:34).

Henk Vreekamp, uitzonderlijk begaafd, wijs én in staat om wijsheid over te dragen.

Zijn boodschap, vanaf zijn eerste boek Eerbied tot en met zijn laatste Het jaar van Vivaldi, kunnen Kerk en Theologie alleen maar tot schade naast zich neerleggen.

Bart Gijsbertsen, predikant te Kampen