Psalm 46 vers 1

Dit krachtige lied van de zonen van Korach, dreigt altijd weer verkeerd door ons gelezen te worden. We gunnen onszelf niet de tijd om de beelden die de psalm oproept, ons voor ogen te stellen. Stel je eens voor, hoe het zijn zou.. Al te snel bewegen onze ogen zich van het eerste vers naar het refrein. De Heer van de hemelse legers is met ons, een veilige burcht is ons Jakobs God. Dat God met ons stoot af. Of kan het zijn dat we voor de chaos die in dit lied van alle kanten dreigt, terugschrikken.

Al zingend zoekt een geloofsgemeenschap midden in de chaos en rampspoed naar armen om zich heen, die hen beschermend omgeven. Naar een plaats waar het kwaad een einde heeft. Terwijl ze zingen De Heer van de hemelse legers is met ons, een veilige burcht is ons Jakobs God, wordt het bruisende water dat alles omver woelt en vernietigt, afgewisseld door water dat verkwikt, leven verzekert en heiligt.

Het is al te wonderbaar voor ons om te begrijpen wat hier zo maar gebeurt. We zien de rivier die in den beginne de tuin bevloeit, door heel de heilsgeschiedenis van God met de mensen heen stromen. Even licht voor ons op Jakob bij de Jabbok. De dochter van Farao, die Mozes omhoogtrekt uit de Nijl. Het volk bij de Jordaan gereed om onder leiding van Jozua om het beloofde land binnen te gaan, en dan weer aan Babels stromen. Tenslotte zien we de rivier op het einde der dagen stromen door de Godsstad. Daar zullen eens allen zich verzamelen aan wateren van rust.

Psalm 46 is een lied dat hoog inzet. Je moet maar durven. Volgens de liturgische aanwijzingen moet het gezongen worden door sopraanstemmen. Het vraagt aandacht voor hoe God God is in ons midden. Dat we waken bij woorden die aan de binnenkant het hart weer vervullen met hoop. Dat kan voorganger en gemeente helpen juist op die momenten na afloop van een vergadering of gemeenteavond, wanneer een gevoel van moedeloosheid ons soms overvalt, omdat het met de kerk alleen nog maar bergafwaarts dreigt te gaan. In onze vrees worden we vastgegrepen en op de been gehouden, door het wonder van Gods naam. Immanuël. Al iets van Advent breekt door in deze psalm.

Machteld de Mik-van der Waal

(In de Waagschaal, jaargang 47, nr. 10. 6 oktober 2018)