Achter de schermen van dit vormvaste tijdschrift hebben we als redactie het afgelopen jaar een stevige discussie gevoerd over de toekomst van ons blad. Wij hebben een (bescheiden, want u hebt het waarschijnlijk niet gemerkt) kwalitatief lezersonderzoek laten uitvoeren en een aantal deskundigen uit de bladenwereld op de lay-out en inhoud van ons tijdschrift losgelaten. Dat was natuurlijk vragen om moeilijkheden.

Wat de een niet-pakkend, kleurloos, ja zelfs ‘aandoenlijk amateuristisch’ noemt, ervaart de ander juist als eigenzinnig, tegendraads, als ‘geuzengestalte’. Het is toch heerlijk dat er ook een blad is dat geen moeite doet de lezers te behagen met kopjes, foto’s, streamers en dat het waagt uitsluitend op inhoud te koersen? Terwijl ook daarop best wat aan te merken was – en is…

De ene discussie lokte de andere uit en we hebben een boeiend jaar achter de rug. Van alles is de revue gepasseerd: de voor- en nadelen van een online-tijdschrift, de bescheiden plaats van de politiek in ons blad, de rol van en het werk voor de redactie-secretaris, het niet concrete taalgebruik en het vermeende ‘ons-kent-ons’ sfeertje, de vormgeving, de financiële afwikkeling, de promotie van het tijdschrift in een tijdsgewricht waarin bladen gaan en komen, de veranderde verhoudingen tussen kerk en samenleving, kerk en universiteit, en in dat alles, hoe kan het ook anders, de vraag naar actualiteit van de dialectische theologie. Want ja, brengt iedere vernieuwing ons niet verder van de alleen al uiterlijke overeenkomsten tussen de KD en IDW?

De uitkomst van de discussie is dat u nu het laatste nummer in oude gedaante in handen houdt. Vanaf Pasen 2015 verschijnt ons tijdschrift bij uitgeverij Skandalon en u zult het verschil zien. Skandalon zal ook de taak van Henk Ruis – decennialang onze trouwe administrateur – overnemen. Henk, dank voor de bescheiden en besliste wijze waarop je, zelfs toen je ziek was, zorgde dat wij ons als redactieleden vooral op de inhoud konden werpen omdat de financi‘n steeds op orde en de abonnementen en rekeningen betaald werden, waar het aantal abonnees door de jaren rond de 500 schommelde. Tevens nemen we afscheid van uitgeverij Kerkenbosch, die sinds maart 1972 onze vaste uitgever was (en inmiddels ook in andere handen is overgaan). Er waren en zijn goede contacten gegroeid en we konden altijd op jullie aan.

Afgelopen week bezocht ik Shakespeare’s As you like it, uitgevoerd door het Nationaal Toneel. Onder de warboel van liefdesperikelen raakt de auteur aan het ook toentertijd al brede maatschappelijke probleem van de ontheemding. We kunnen er allemaal wel ons woordje over meespreken. Gelukkig voor alle betrokkenen onthult aan het eind van de komedie Roselinde haar oorspronkelijke gestalte en vallen er allerlei dingen op hun plaats. Ik spreek de hoop en verwachting uit dat de aanstaande metamorfose van dit tijdschrift aan oorspronkelijkheid en herkenbaarheid niet onder zal doen voor Rosalinde.

Peter Verbaan, voorzitter redactie In de Waagschaal