Ons kleurrijk dagelijks bestaan

Zag er plots anders uit.

Maar ’t kwam niet uit de stad vandaan,

’t Was ook geen dorpsgeluid.

Wat wij daar hoorden op die dag

Leek sprekend op een donderslag.

Maar daar hoort regen bij,

Uit wolken hemelhoog en fris,

En ook het dorsten van de wei

Naar malse lafenis.

Maar dit was als de hel zo dor,

’t Was niet te vatten voor het oor

Hoe het geluid ontstond,

Hoe ’t groeide en werd uitgebreid,

Hoe het vol onverschilligheid

Mijn kind de dood in zond.

Anna Achmatova, september 1941