Op 2 februari heb ik met Leven in de waagschaal een prachtig boek gekregen waaraan vele lezers van In de Waagschaal hebben bijgedragen. De redactie die het initiatief nam, in de eerste plaats; Coen Wessel en Peter Verbaan die de klus van de uitvoering aangingen; uitgeverij Skandalon zette zijn schouders eronder, Dieuwke Parlevliet kwam spontaan met een voorkant waarin de vertrouwde IdW-plaatjes even herleefden; Rinse Reeling Brouwer probeerde de vogel WtB in zijn vlucht te vangen – maar dat alles had niet mogen baten zonder het draagvlak van de lezers, die ik alweer bijna een jaar geleden heb opgeschrikt met het bericht van mijn ziekte en die mee wilden doen aan dit cadeau. Natuurlijk ervaar ik dit als een erkenning voor mijn werk in In de Waagschaal (dat ik best wel eens mis) en daarbuiten, maar bovenal als een blijk van medeleven. Achterin prijkt een felicitatieregister met vele namen, waarvan meerderen mij onbekend zijn, anderen van verre. Juist dat maakt het tot meer dan een vriendenboek, maar ook een heel klein stukje kerkgeschiedenis. En daarmee gaan we door.

Afgezien van de diagnose gaat het goed met mij. De gezondheid is dankzij medicijnen stabiel. Ik werk (schrijf, preek) voort zolang het mij gegeven is – en open ook nu elke maand met plezier dat blauwe eigenwijze blaadje… Veel dank voor dit cadeau en het ga u allen goed,

Wessel ten Boom

In de Waagschaal, jaargang 48, nr. 3. 9 maart 2019