‘God moves in a mysterious way’, dichtte William Cowper (1731-1800). In de vertaling van Jan Willem Schulte Nordholt zingen we vervolgens: ‘Uit grondeloze diepten put Hij licht’. Werpt het evangelie nu ook een helder licht op de snel verschuivende actualiteit, vraagt Niels den Hertog zich af in het Commentaar.

In de tijd voor Pasen concentreren we ons op kruis en opstanding. In een reflectie uit 1973 op deze heilsfeiten waarschuwt Arnold Loen voor het vervangen van de liefde van God door een onpersoonlijke rechtsorde. Kees Doevendans knoopt hierbij aan in zijn artikel over wie in onze gepolariseerde tijd de goede orde zou bewaren of herstellen, en wat dan de wanorde is die tegengehouden zou moeten worden. Doet een populistische lezing van het bijbelse begrip katechon (weerhouder) het mysterie ervan niet tekort en de geloofswerkelijkheid onrecht? De vraag stellen is hem beantwoorden. Al helemaal als dit begrip, zoals bij Carl Schmitt, samen op blijkt te gaan met ideeën over grootmachten die hun geopolitieke ruimte moesten zien uit te breiden.

De ongekende weg van het geloof zullen we daarentegen in de kleine ruimte moeten zoeken. In zijn meditatie zoekt Wouter Klouwen de niet-moralistische, smalle weg die Jezus ons wijst en die Hij zelf is gegaan, in zijn deelhebben aan de breedte van het lijden en de zonde van de wereld. Klaas Holwerda leest het Johannesevangelie als dooponderricht: met Christus sterven en opstaan. Hetty Boersma las Virtuoos leven van Ariaan Baan als wegwijs naar deugdzaam leven voor mensen die vergeving nodig hebben. En een eeuw na Rudolf Steiners overlijden beschrijft Jan Bruin hoe hij als grensganger een persoonlijke in- en uitgang vond in het allesomvattend gedachte gebouw van de antroposofie.

Vanuit de smalle nis van dit blad ziet Coen Constandse in het ondoorzichtige wereldgebeuren de uitholling van de democratie als een teken van de tijd, en vraagt naar de christelijke gemeente als ruimte tussen de extremen, waar de complexiteit onder ogen wordt gezien en naar anderen wordt geluisterd. Udo Doedens zoekt voor zulke gemeenschappen naar ‘moeders’ als Deborah, die ons vanuit de vrijblijvendheid ‘met hun overgave over de streep trekken’, en ‘met een kort woord, een kleine daad de brug oversteken naar God’.

Is dat laatste trouwens ook niet wat je – van Gods kant – hoopt dat er gebeurt in de preek? We vervolgen het gesprek over de dienst aan het Woord met een toelichting op de Preekinspiratie van het NBG door de Matthijs de Jong. Wie kunnen we over dit thema in een volgend nummer het woord geven?

Tot slot de aankondiging van een studiedag van de Dirk Monshouwer Stichting over wonderverhalen, met Nico Riemersma en Leen de Ronde: vrijdag 9 mei, 10.30 – 15.00 uur, kerkgebouw ‘De Schutse’, De Mérodelaan 1, Uithoorn. Nadere informatie en opgave via ronde@solcon.nl.

Kees Doevendans en Gerben van Manen

In de Waagschaal, nr. 4, 5 april 2025