De vraag naar ons thuis loopt als een rode draad door een heel aantal bijdragen in dit nummer. Zo neemt Kroesen ons mee in een spannende overdenking naar aanleiding van ons huis. Doevendans gaat naar aanleiding van een boek over kerkgebouwen in op de vraag wat er gebeurt als het gebouw niet langer het thuis van een gemeente is. Pieterse bekeek een tentoonstelling in FOAM van foto’s van Johny Pitts die de vraag oproepen wie waar eigenlijk precies thuis is.

En dan zijn er ook nog andere stukken: Een gesprek met een rabbijn over de taak van een predikant gaf Udo Doedens aanleiding om twee Joodse schriftgeleerden naast elkaar te leggen. Coen Constandse spint verder aan de draad die hij in nummer 5 begon: wie worden in Johannes bedoeld met de Ioudaioi? Jan Bruin haakt ook bij dat nummer aan als hij ingaat op wat Willem Maarten Dekker daar naar voren bracht. Wout van der Spek bespreekt gedichten van Wessel ten Boom. En verder natuurlijk de vaste rubrieken.

Direct hieronder een bericht dat we met groot verdriet opnemen bij het overlijden  van ‘onze’ Wessel.

Niels den Hertog

In de Waagschaal, 50e jaargang, nr. 10. 16 oktober 2021

Bij het overlijden van Wessel ten Boom

Met verdriet en verslagenheid heeft de redactie bij het ter perse gaan van dit nummer kennisgenomen van het overlijden van onze voormalige redactiesecretaris Wessel ten Boom op 2 oktober jl.

Dankbaar gedenken wij de markante, bewogen en bevlogen wijze van theologiseren die hij in zijn boeken, artikelen en rondzendbrieven met ons deelde. De Schrift, de traditie van de kerk van alle eeuwen en recente theologische vragen en uitdagingen gingen bij hem een vruchtbaar, spannend en geregeld ook kritisch gesprek aan, waarbij keer op keer bleek hoezeer hij met huid en haar bij de zaak van kerk en theologie betrokken was. Zijn stem zal node gemist worden.

In een volgend nummer willen wij hem met een uitgebreider in memoriam gedenken. In dit nummer is een bespreking van gedichten van Wessel te vinden – we laten dat zo, en menen dat Wessel dit niet anders gewild zou hebben. Binnenkort hopen we zijn cahiers over Vestdijk te bespreken. Het laatste cahier dat verscheen, draagt de treffende titel: Tegen de dood. Wessel schrijft daar (17v.): ‘Leven of dood zijn, is niet om het even. Wij zijn vanuit Israël geroepen tot het leven en niet tot de dood. Zelfs tot een eeuwig leven, ook als wij daarvoor moeten sterven. Ons leven is een strijd met de laatste vijand met wie geen vrede valt te sluiten. Dat hoeft ook helemaal niet. Dat is de laatste eenvoud van ons mens zijn, waarin we delen in en uitkijken naar Gods heil.’

De gedachtenis van deze getuige van Jezus Christus zij tot zegen.

De redactie