Commentaar (Westbank)

logoIdW


COMMENTAAR (De boycot van de Westbank)

Mijn pensioenfonds PGGM heeft zijn beleggingen in een aantal Isra‘lische banken van de hand gedaan, omdat deze banken actief zijn op de Westbank. Ik zie dat als een gebaar uit een voorbije tijd dat anno 2014 contraproductief werkt.

In de vorige eeuw was de strijd voor een onafhankelijke Palestijnse staat onderdeel van de veel grotere beweging van het Arabisch socialisme. Arabische intellectuelen wilden ontwikkeling en welvaart brengen door de opbouw van nationale staten met een seculiere socialistische inslag. Ook de strijd voor de vorming van een Palestijnse natie en een Palestijnse staat moest leiden tot zo’n staat. Het Palestijnse volk moest daarvoor bevrijd worden van Isra‘l. Maar de hele beweging van het Arabisch socialisme is in het hele Midden-Oosten vastgelopen en heeft geleid tot slecht functionerende staten. Alleen met geweld en buitenlandse steun kunnen de erfgenamen van het Arabische socialisme zich handhaven in Egypte en Syri‘. Ook de Palestijnse regering van Abbas, die nog steeds regeert ondanks zijn verkiezingsnederlaag in 2006, is zo’n dictatoriale erfgenaam van een voorbije tijd. De nieuwe massabeweging die door het Midden Oosten waart is de Soennitische opwekkingsbeweging van o.a. de Moslimbroederschap, Hamas en het Syrische verzet. Wanneer er nu een onafhankelijke Palestijnse staat op de Westbank zou komen, zou die staat onmiddellijk meegezogen worden in de conflicten in de regio. De Westbank zou een bron van instabiliteit zijn voor Jordani‘ en een veiligheidsrisico voor Isra‘l. Op zijn slechtst zou het een klein Syri‘ worden. Alleen de militaire en economische aanwezigheid van Isra‘l op de Westbank – in combinatie met buitenlandse hulpgelden – bewaakt de vrede en houdt de regering Abbas en de Palestijnse staatsstructuren overeind.

De vele VN-resoluties en de internationale boycotbeweging tegen de Isra‘lische aanwezigheid op de Westoever gaan uit van de situatie van de vorige eeuw. In deze eeuw hebben de Palestijnen iets heel anders nodig dan ‘bevrijd worden van Isra‘l’. Alleen in een vergaande samenwerking met Isra‘l kunnen zij bestaan en tot ontwikkeling komen. De aanwezigheid van een economisch, cultureel en wetenschappelijk zo succesvolle staat als Isra‘l op de westoever is een gouden kans voor de Palestijnen. Een intensieve samenwerking kan van Ramallah een bloeiende stad maken. Nederlandse pensioenfondsen kunnen daaraan bijdragen en ondertussen mooie rendementen maken. Natuurlijk is er door Isra‘l in 1948 en ook na 1967 veel onrecht gedaan aan Palestijnen. Maar dat zijn problemen die met compensatie en rechtsherstel opgelost moeten worden. Nederland kan op bescheiden schaal bijdragen aan de opbloei van de westoever. Door investeringen, door contacten met alle partners en zeker ook door verzoeningsontmoetingen tussen Isra‘li‘rs en Palestijnen te stimuleren zoals onder andere het christelijk centrum Nes Ammim die organiseert. Maar wat de PGGM doet, levert niemand wat op.

Coen Wessel