VAN DE REDACTIE

Tuttifrutti is, voorzover ik weet, een compote bestaand uit heel verschillende vruchten. Daar lijkt dit nummer op: u zult er veel verschillende dingen in vinden. In ons vorige nummer bracht Gijsbertsen in zijn artikel over Coen Constandses promotie de hoogleraar Muis ter sprake. In dit nummer dient Muis hem van repliek: hij slaat op twee punten de plank mis. Muis stelt de vraag: hoe kan Marquardts theologie ontkomen aan de conclusie dat Joden die hebben meegewerkt aan Jezus’ executie dit in trouw aan de Tora en dus terecht hebben gedaan? Muis heeft waardering voor Constandse, die bij zijn promotie het begin van een antwoord heeft gegeven, en hoopt op méér.

Maarten den Dulk over Calvijns Institutie deel III, over De manier waarop wij deel hebben een de genade van Jezus Christus, de vruchten die van daaruit naar ons toekomen en de gevolgen die ze met zich meebrengt. Deel IV gaat over De uitwendige middelen, of helpers, waarvan God zich bedient om ons naar Jezus Christus, zijn Zoon, te brengen en bij hem te bewaren. Die ‘uitwendige middelen’ zijn de kerk èn de staat! Udo Doedens laat een dieptedimensie van Jona zien. Elisabeth de Boer, taalkundige uit Arnhem, weet dat Iraans een Indo-Germaanse taal is, en nog een paar dingen meer. Wessel ten Boom bezocht de Wartburg en laat zien wat er geworden is van de burcht waarin Luther een inktpot naar de duivel gooide. Frans Wijsen hoogleraar Interreligieuze Relaties in Nijmegen, gaf op de door de PKN georganiseerde studiedag over de Islam van 11 mei een rooms-katholieke visie op de islam: pluriform zijn en de grenzen van een legitieme pluriformiteit bewaken: ga er maar aan staan.

Naast de gewone rubrieken een reeks boekbesprekingen: Hans Bouma over D’Souza’s niet altijd overtuigende apologie van het christendom. Wim Reedijk, predikant in Nieuwegein, met zijn, met waardering en critiek geschreven, bespreking van Hans Groenewegens Luceberts handschrift. Dubois over Annemarie Houkes’ ‘christelijke vaderlanders’ (het zou mij niet verbazen als zou blijken dat een groot deel van onze lezers van deze ‘vaderlanders’ afstamt). Laura Reedijk over Bijeen met man en muis van de zeer markante Hans Werkman. Feico Houweling, schrijver en verteller van geschiedenis, over Otto Kroesens boek over communicatie.

De grote winst van Wilders bij de Europese verkiezingen komt in dit nummer nog niet ter sprake. Ik hoop dat dat wel zal gebeuren en geef vast een uitspraak van Theodor Geiger die ik vond in Zijdervelds Populisme als Drijfzand: ‘De querulanten van een ontwortelde democratie zijn de aangewezen proselieten van de dictator van morgen’.

Tot slot moet ik u meedelen dat Theo de Boer besloten heeft zich terug te trekken uit de kring van medewerkers.

A.A. Spijkerboer