De tweede termijn van George W. Bush

logo-idW-oud

 

De tweede termijn van George W. Bush

Zijn toespraak was wel om aan te horen, de lunch schijnt erg lekker geweest te zijn. Wij vernemen ook dat bij de aanvang van de lunch een moment stilte was voor het Opperwezen.

Wat moeten wij ons daarbij voorstellen? Ik moest denken aan Constantijn de Grote, met wie het allemaal begonnen is. Op zoek naar cohaesie in zijn rijk gokte hij op de christelijke kerk. Maar zelf wou hij graag zo laat mogelijk gedoopt worden, hetgeen tot nadenken stemt.

Na zijn dood in 337 moordde de familie elkaar bijna volledig uit, niet uit geloof maar uit begeerte naar macht. Een van de weinigen die het overleefde was Julianus, die later nog even keizer is geweest. Hij heet Julianus Apostata, omdat hij de kerk zo bestreed. Maar ik begrijp hem wel, want uit naam van het geloof en zonder protest van de kerk is hem zijn vader en andere naaste familie ontnomen. Julianus vonden ze te klein om ook nog te vermoorden.

Iemand als Nietzsche was een groot bewonderaar van Julianus, dat past wel bij Nietzsche en het stemt tot nadenken, want Nietzsche is de filosoof van de achterdocht en die kunnen wij, als ik het goed zie, wel gebruiken.

Ik distantieer mij echter niet van de politiek, daar is het allemaal veel te belangrijk voor. Het politieke streven van de stichters van ons blad in 1945 deel ik, beoordeel de mensen op hun daden en durf te switchen. Als het christelijke weer eens bezoedeld is, mag een mens het elders zoeken. Voor zolang het duurt, want het bederf zit overal.

Buskes zou zeggen: er is geen christelijke politiek, er is alleen goede en slechte politiek. Ik wou me daar graag nog een tijdje aan houden, het is een wijs woord.

Het ongelukkige zit in onze onmacht om te bepalen wat goed en slecht is.

Dat wist Buskes ook wel. En niet te vergeten Miskotte, die politiek altijd langs de lijn stond. Maar hij leefde mee, en gaf commentaar, zoals ik heden doe.

Betrokken, “naar voren, maak dat punt” roepen wij luide. Maar in het doelgebied ontwaren wij reclameborden, de eigenlijke boosdoeners,want achter sport horen belangen niet thuis. Dan is het geen sport meer.

Lieve lezer, wees niet al te zeker, want de wereld is vol gevaar. Maar wend u niet af, want ook in het gebied van de macht gaat het om mensen. Blijf kijken, als uw dierbaren u lief zijn.En wat de media betreft, soms een keertje Nova, dan een enkele maal Buitenhof. En zeker (Nietzsche) de persiflage die de spijker op zijn kop slaat.

Mijn gelukwensen aan de NOS, die de voetbalrechten kwijt is. Zonder deze molensteen kunnen ze alleen maar beter worden. Nog een vraag over sommige altaarkleden in de katholieke kerk. IHS straat erop, in hoc signo. Het reclamebord van Constantijn, die de Grote wordt genoemd. Kan dat symbool niet beter weg?

Bernard Prakke