…. OORLOGEN EN OORLOGSGERUCHTEN – (Marcus 13: 7)

De zaak van Jezus loopt op zijn eind, vanaf de dag dat hij met zijn leerlingen Jeruzalem bezoekt. Wij horen de rede over de laatste dingen, die tevens de laatste rede van Jezus is.

De leerlingen zijn echt onder de indruk van de tempel, wat een kolossaal gebouw dat is. Jezus is meer onder de indruk van een weduwe (oorlogsweduwe) die een muntje in de offerkist werpt.

In alle gesprekken op het tempelplein kan niemand de Messias vastzetten, maar straks als ze bruut geweld gebruiken en verraad, dan zal dat zeker lukken.

Er is een hele stoet van Bijbelgeleerden die ons nu vertellen, dat Jezus hier gematigd conservatief optreedt. Dat komt dan meestal overeen met hun eigen politieke voorkeur. “ Belasting betalen?” – moet je gewoon doen, naar de heersende machtsverhoudingen. Dat zijn teksten naar genoegen van de schriftgeleerden, die zich zo graag op de markt laten groeten.

En alsof het nog niet behoudend genoeg is, horen wij vervolgens over oorlogen en oorlogsgeruchten, dat je daarvan niet moet verschrikken.

Mocht er een Veiligheidsraad bestaan, dan stem je gewoon tegen elke poging om iets aan de arme drommels, die slachtoffer zijn, te doen.

Het gaat in Moskou wel goed! En dat moet zo blijven!

Je hoort nogal eens over onschuldige burgers spreken. Zijn militairen dan schuldig? Welnee de een is vaak familie van de ander, de een werkt voor de ander. En de meeste schuld ligt altijd bij de grote jongens, die vuiligheid uithalen en de sporen ervan kundig uitwissen.

Kon Jezus dat allemaal niks schelen?

Hij spreekt erover onder de druk van zijn eigen lijden dat aanstaande is. Wie het vatten kan die vatte het. Jezus staat aan de kant van de arme drommels, die graag uit hun huizen kwamen om hem te horen. Dat ene woord was genoeg om hen te troosten. “Komt allen tot mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt. Ik zal u rust en verlichting schenken.”

De inval in Irak in 2003 was niet zo slim van Amerika. Maar wie roepen dat het hardst? De conservatieven, die dat gegeven misbruiken om in Syrië niks te doen. Dat heet de les der geschiedenis, meestal een les die je gisteren al had moeten kennen.

Bepaalde zaken heeft Jezus alleen met Petrus, Johannes en Jacobus besproken. Klein comitee voor dingen die geheim moeten blijven. Zo gaat het in de oorlog ook, in het leven van een familie, en bij juridische zaken.

Wat hebben wij te maken met oorlogen en oorlogsgeruchten? Mijn genezing dank ik aan Jezus. Ik luister naar zijn stem, omdat hij mij riep om bij hem te komen. Door zijn lijden heeft hij zich in alle opzichten geloofwaardig gemaakt. Zijn stem, die ene stem is doorslaggevend.

“Broeders lang verloren vind ik weer in wie aan Hem behoren.” (lied 455, liedboek 1973)

Bernard Prakke