NASCHRIFT BIJ MIJN COMMENTAAR

Wie stelling neemt, roept reacties op. Dat ben ik wel gewend. Ik neem ze serieus, zeker als het om auteurs gaat met wie ik mij verwant voel. Toch voel ik mij in hun reacties niet echt aangesproken. Het punt waarom het mij gaat, wordt er in gemist. Uit hun reacties begrijp ik wel waarom. Het is de Wilders-fobie die hen parten speelt. In mijn stukje schreef ik al dat je terecht kunt twisten over de vraag of Wilders dit punt op deze wijze aan de orde moest stellen. Welnu in de reacties wordt daarover heel wat afgetwist. Ik ben het met hen op menig punt nog eens ook. Wilders is geen makkelijk politicus en bij zijn denkbeelden kan en moet je vraagtekens zetten. Evenwel, of we het nu leuk vinden of niet, hij doet mee aan het Islam- en integratie debat. Zijn aanwezigheid lijkt mij geen reden om dat debat nu in het vervolg maar aan hem over te laten of hem van onze discussies uit te sluiten. Enfin, daar is nog wel meer over te zeggen. Daar moeten we in In de Waagschaal kringen nog maar eens goed over discussiëren. Ik zal daar zeker nog wel een keer op in gaan.

Waar ging het mij nu in het commentaar om? Niet om Aboutaleb, niet om Albayrak. Ook niet om de vraag of zij gedwongen zouden moeten worden hun paspoort in te leveren. Wat voor zin zou dat hebben? Het ging mij om de grote groepen Turkse en Marokkaanse bewoners in onze samenleving, met name in de wijken in de steden, die hier al vele jaren wonen, maar niet of nauwelijks bij onze samenleving betrokken zijn. Het kost hen grote moeite in onze samenleving te investeren. Daar zijn vele redenen voor aan te wijzen. Ik begrijp ook wel waarom allochtonen daar grote moeite mee hebben. Toch lijkt het mij van essentieel belang voor de buurt- en wijksamenleving dat deze groepen mee gaan doen, hun vrees overwinnen, hun oriëntatie op Marokko en Turkije loslaten. In dit afstand houden tot onze samenleving speelt ook de Islam een rol. De kritiek daarop mag dan ook niet verstommen. Integratie en Islam hangen met elkaar samen. Niet zo vreemd als je bedenkt dat de Islam een geïmporteerde godsdienst is.

Welnu, in dit spanningsveld was het een belangrijk signaal geweest als Aboutaleb en Albayrak (en later ook Arib) in hun publieke functie als politici ondubbelzinnig hun loyaliteit met Nederland hadden uitgesproken door hun oorspronkelijke nationaliteit uit eigen vrije wil (!) op te geven. Dat signaal heb ik niet nodig voor mij zelf of de Nederlandse achterban. Ik houd hen voor goede en betrouwbare politici. Geen moment is mijn hoofd opgekomen dat ze daartoe bij wet gedwongen zouden moeten worden. Dat zou juist het signaal waarop ik hoopte ontkrachten.

Ik heb op dat signaal gehoopt met het oog op de Turkse en Marokkaanse bewoners die worstelen met hun loyaliteit. Waarom is dat belangrijk? Met zo´n gebaar hadden zij uitgedrukt dat dit land en deze samenleving oké is, dat het de moeite waard is je er voor in te zetten en dat je ook heel wat terug krijgt als je dat doet; dat dit het land is waar toekomst voor hen is. Aboutaleb ging het verst en dat blijf ik moedig vinden. Een duidelijker signaal zal er op korte termijn niet meer komen. Dat blijf ik jammer vinden en met mij vele andere bewoners in de wijken. Dat weet ik wel zeker ook zonder opiniepeilingen. Verdere discussie daarover heeft niet zoveel zin.

At Polhuis