COMMENTAAR (Albayrak)

Net als vele anderen heb ik gefascineerd gekeken naar de Wouter-tapes. Veel is daarover al geschreven en gezegd. Toch ontbreekt in al die reacties iets. Het viel mij pas in één van de laatste shots op: het ontbreken van Albayrak. Pas aan het eind van de tweedelige serie zie je haar als ze met Bos na de verkiezingsuitslag de zaal binnengaat. Waarom is dat opmerkelijk?

Albayrak is door de PvdA op de tweede plaats gezet van de kandidatenlijst. Dan zou je toch verwachten dat zo iemand in de campagne en in de onderhandelingen voor een kabinet een prominente plaats in neemt. In de beelden die getoond werden zie je Bos aan het werk. In de verschillende overleggingen komen allerlei kandidaten die op de lijst staan voor: Tichelaar voorop, maar ook Dijsselbloem, Timmermans, Dijksma, maar Albayrak niet. Balkenende naam de tweede op de lijst mee. Rouvoet deed hetzelfde. Bos passeerde Albayrak. Daar zal hij zeker wel zijn redenen voor hebben, maar vreemd vind ik het wel.

Het roept bij mij de vraag op waarom de PvdA Albayrak eigenlijk zo hoog op de lijst gezet heeft? Bij hoog en bij laag is ontkend dat dat te maken heeft met electorale bedoelingen. Door Albayrak hoog op de lijst te zetten, was de kans groot dat de PvdA veel allochtone stemmen zou binnen halen. Nee, dat mochten we niet denken. Albayrak was op die plaats terecht gekomen vanwege haar kwaliteiten en politieke werk van de afgelopen jaren. Ik wil dat graag geloven. Met bewondering keek ik naar haar in het programma van Prem tijdens de verkiezingscampagne. Zij bleef overeind in een lastig, verhit debat. Zij diende in de Kamer Hirsi Ali adequaat van repliek, voorwaar geen eenvoudige opgave. Of het een tweede plaats op de lijst waard was, kan ik niet beoordelen. De PvdA vond van wel.

Hoe kan het dan dat zij in al die besprekingen waarin het er op aankwam niet meedeed, in ieder geval niet zo, dat het voor de camera de moeite waard was te registreren? Ik kan het gevoel maar niet van mij afzetten dat zij gebruikt is en wordt. Het zegt ook iets over de manier waarop in de PvdA met allochtonen omgegaan wordt.

Nu kan men tegenwerpen dat zij als beloning voor haar inzet toch maar staatssecretaris geworden is. Inderdaad een eervolle functie. Maar nu uitgerekend dit staatssecretariaat van vreemdelingenzaken! Was dat nu wel zo verstandig? Gelet op haar moeite met de Armeniëkwestie waren de moeilijkheden te voorzien. Die kwamen dan ook prompt. Haar nationaliteiten werden in het geding gebracht. Ook in deze kwestie viel mij het zwijgen van Bos als partijleider op.

Ik hoop van harte dat zij het persoonlijk en politiek redt. Zeker ben ik daar allerminst van. Als het onverhoopt misgaat, heeft ook de partij, die haar op deze posten zette, iets uit te leggen.

AP