DE TUIN

Hier rijpt de tijd in schaduwing van muren
Onder de kruinen van zeer oude bomen.
Doet de ommuurde stilte niet het rode
Vlammen der najaarsbladen eeuwig duren?

Want deze tuin is als een herfstig klooster,
Waar alle driften in de stilte stranden En zacht ontgloeien tot zij niets meer dan de
Vurige teeknen zijn des Allerhoogsten.

Muus Jacobse

Uit: Muus Jacobse , Het oneindige verlangen. Gedichten en liederen. Gekozen en ingeleid door Ad den Besten. Nijkerk, 1982, Uitg. Callenbach (p.41).
Oorspronkelijk in: Programma, Maastricht 1932 en in De drie kooien en andere gedichten, Kampen, 1946