De navond komt zoo stil

logo-idW-oud

 

De navond komt zoo stil

De navond komt zoo stil, zoo stil,

zoo traagzaam aangetreden,

dat geen en weet, wanneer de dag

of waar hij is geleden.

‘t Is avond, stille … en, mij omtrent

is iets, of iemand, onbekend,

die, zachtjes mij beroerend, zegt:

“‘t Is avond en ‘t is rustens recht.”

De boomen dragen gansch de locht

vol groen, nog onbestorven:

en ’k zie, zoo dicht hunn’ blaren staan,

Nog nauwlijks door de hoven:

‘k en hoore niets, al om end om,

van ’t zoetgekeelde vogelendom,

‘t en zij, het donker loof beneeên,

den nachtegaal zijne avondbeên.

Guido Gezelle