Rotterdam is van oudsher een werkstad. Eind 19^e eeuw trokken duizenden arbeidskrachten uit Brabant naar de stad om daar werk te vinden. Nu zouden we het economische vluchtelingen of gelukszoekers noemen. De stad nam ze op, dikwijls in mensonterende woonsituaties. Midden vorige eeuw kwam de stadsvernieuwing op gang. De krotten werden vervangen door redelijke sociale woningbouw. De leus was toen: ‘bouwen voor de buurt’. Onlangs publiceerde het stadsbestuur van Rotterdam een Woonvisie voor de komende decennia. Het betekent een breuk met het verleden. Niet de mensen die op sociale woningbouw zijn aangewezen zijn het uitgangspunt, maar de meer kapitaalkrachtigen. Zij moeten met duurdere woningbouw de stad weer ingelokt worden. Het is een probleem waar veel steden in Nederland mee bezig zijn. Vandaar op deze plaats een signaal voor de kerken. Hier gebeurt iets dat verstrekkende gevolgen heeft. Doe er iets mee!

Het is zeker waar dat in Rotterdam sociale huur oververtegenwoordigd is. Daarbij moet wel bedacht worden dat het om huizen gaat met een huur tot 618 euro. Toch ook geen gering bedrag. Meer kapitaalkrachtigen in de stad is toe te juichen. De kneep zit hem in de manier waarop. Rotterdam kiest ervoor de huidige hoeveelheid huizen met een lage huur te slopen. 20.000 huizen moet gesloopt worden. Let wel dat zijn wel huizen waar op dit moment gewoon mensen wonen. Waar moeten die heen? Vervangende woonruimte wordt er niet gebouwd. Randgemeenten zitten met hun woonvisies niet op hen te wachten. Zij kiezen immers ook voor de sterkere huurders.

Er komt nog iets bij. In de asielzoekerscentra zitten op dit moment vele duizenden mensen die toegelaten zijn tot Nederland. Nu al is er voor hen geen plaats, zodat de overheid gedwongen is overal in het land nieuwe AZC’s te bouwen. Kortom de druk op de sociale woningbouw zal eerder toe- dan afnemen. Wachttijden voor een huis zullen met vele jaren oplopen. Voor velen zal uitzicht op goede huisvesting achter de horizon verdwijnen. Het lijkt mij onaanvaardbaar.

Het kan anders. De terechte wens om kapitaalkrachtigen de stad in te lokken kan samen gaan met de noodzakelijke inzet voor goede sociale huisvesting.

Er is in de stad ruimte om te bouwen, ruim voldoende voor de bewoners die door de sloop van hun verouderde woningen verhuizen moeten. Ook ruim voldoende om de instroom van nieuwe Nederlanders op te vangen. Als dat gerealiseerd is, blijft er nog plek genoeg over voor duurdere woningbouw. Wat is er tegen zo’n plan? Geld. Het vraagt om een landelijke aanpak. Er moet fors geïnvesteerd worden in woningbouw. Met de aanslagen in Parijs in het achterhoofd is dat een belangrijker investering dan in de defensie. Niemand wordt beter van krottenwijken met kanslozen.

At Polhuis