IK ZAG EEN CHRISTEN OP DE FIETS

Ik zag een christen op het Leidse Plein
hij rookte pijp hij reed snel op zijn fiets
het was 1 uur hij was op weg Naar Huis, de pijp was een maskotte voor die zekerheid.
Hij was mij onbekend. Ik wist van niets.
Maar toen hij langs mij reed bracht ik hem thuis:
hij droeg De Waagschaal in zijn beide ogen.

Ik moest in De Konkrete Situatie snel opzij,
hij was mij dus te vlug voor Het Gesprek;
ik had nog willen zeggen, Vriend, Pijproker,
Andere Wang Toekeerder en Woodbrooker,
o Christen op de fiets, Ook Dit, Tenslotte:
van Barth naar Bartje n’est qu’un pas
en van Miskotte naar maskotte.

1949

Een lezer zond ons het hierboven afgedrukte gedicht van J.B. Charles. Het komt uit de jaren vlak na WO II, dus uit een tijd waarin In de Waagschaal ook op het Leidse Plein bekend was. Voor alle zekerheid: de cursief gedrukte woorden horen bij het theologische jargon van die dagen, dat ook aan ons blad niet spoorloos voorbijging.

Redactie